بررسي اثر هضم هوازي لجن بر كيفيت آبگيري لجن مازاد سيستم SBR تصفيه‌خانه شهر يزد

Study of the Impact of Aerobic Digestion on the Waste Sludge Dewaterability of SBR System of Yazd Wastewater Treatment Plant

فرآيندهاي تصفيه و دفع لجن در تصفيه‌خانه‌هاي فاضلاب بخش زيادي از هزينه‌هاي كل تصفيه را شامل مي‌شوند. يكي از بخش هاي پرهزينه تصفيه لجن، آمايش شيميايي است. بررسي تأثير زنجيره فرآيندي بر آمايش و قابليت آبگيري در بهينه‌سازي و كاهش هزينه‌هاي بهره‌برداري و افزايش كيفيت لجن خروجي مي‌تواند مؤثر باشد. در اين مقاله تأثير هضم هوازي لجن مازاد تصفيه‌خانه فاضلاب شهر يزد بهروش SBR بر قابليت آبگيري آن مورد بررسي قرارگرفت. به اين منظور نمونه لجن مازاد تصفيه‌خانه در آزمايشگاه در زمانهاي ماند مختلف از 1/5 تا 7 روز هوادهي شد. سپس قابليت آبگيري لجن به دو روش آزمايش مقاومت ويژه فيلتراسيون (SRF) و زمان فيلتراسيون (TTF) در دو حالت با و بدون آمايش شيميايي با پلي آكريل آميد كاتيوني اندازه‌‌گيري شد. نتايج نشان داد هوادهي لجن تا 3 روز بدون آمايش بهترين قابليت آبگيري لجن را ايجاد مي‌كند. براي حالت آمايش با پليمر بعد از هوادهي بهترين نتيجه تا زمان 1/5 روز بهدست ‌آمد كه موجب شد در دوز بهينه قابليت آبگيري لجن تا 4/5 برابر بهبود پيدا كند. در اين حالت مقدار دوز پليمر نسبت به حالت آمايش لجن هوادهي نشده كاهش 30 درصد را نشان داد. اين مسئله بيانگر اثر زمان ماند هضم بر كيفيت آبگيري است كه در ابتداي فرآيند، تجزيه مواد سلولي موجب بهبود آزاد شدن آب از ذرات جامد شده ولي ادامه آن بهدليل كاهش اندازه ذرات و تبديل به مواد كلوئيدي، قابليت آبگيري را كاهش مي‌دهد.

Sludge treatment and disposal processes in wastewater treatment plants account for a significant portion of the total treatment costs. One of the most expensive parts of sludge treatment is chemical conditioning. Study of the effect of process chain on the conditioning and dewaterability can effectively optimize and reduce operating costs and increase the quality of effluent sludge. This paper investigates the impact of aerobic digestion of waste sludge in Yazd wastewater treatment plant by SBR method on its dewaterability. For this purpose, the waste sludge sample of the plant was aerated in the laboratory at different residence times from 1.5 to 7 days. Then the dewaterability of the sludge was measured by two methods of Specific Resistance to Filtration (SRF) and Tests of Time of Filtration (TTF) in two cases with and without chemical conditioning with cationic polyacrylamide. The results showed that sludge aeration for up to 3 days without conditioning led to the best sludge dewaterability. The best results were obtained at 1.5 days aeration for the conditioning mode with polymer, which improved the dewaterability up to 4.5 times in the optimum polymer dosage. In this case, the polymer dosage decreased by 30% compared to the non-aerated conditioned sludge. It indicates the effect of digestion retention time on dewaterability. At the beginning of the process, the decomposition of cellular material improves the release of water from solid particles. Still, its continuation reduces the dewatering capability due to reduced particle size and conversion to colloidal materials