تعيين نوع ذخاير مس با سنگ ميزبان آتشفشاني در ناحيه معدني كوه‌جارو (جنوب اشتهارد) بر اساس شواهد زمين شناسي، كانه زايي و ميان‌ بارهاي سيال

ناحيه معدني كوه­جارو (ذخيره احتمالي 2 ميليون تن و عيار متوسط 3 درصد مس) با راستاي شرقي غربي در دنباله آتشفشاني مردآباد بويين زهرا با سن ائوسن بالايي اليگوسن، قرار دارد. سنگ هاي آتشفشاني ائوسن بالايي با جنس ريوداسيت، تراكي آندزيت، آندزيت و توف تراكيتي، مهم‌ترين ميزبان‌هاي ماده معدني هستند. كانه‌زايي در سه مرحله شامل: 1) پيش از كانه زايي با حضور پيريت هاي دانه ريز افشان، 2) كانه زايي گرمابي اصلي شامل گامه هاي كانه زايي رگه‌اي كوارتز كالكوپيريت± بورنيت (گامه I)، كانه‌زايي برشي بورنيت كالكوسيت (گامه II) و كانه زايي افشان گالن و اسفالريت (گامه III) و 3) رگه هاي باريت و كلسيت تأخيري رخ‌داده است. طبق شواهد پتروگرافي، ميان‌بارهاي سيال در كانسارهاي مس كوه جارو شامل دوفازي غني از مايع (LV)، دوفازي غني از گاز (VL)، داراي فاز جامد هاليت (LVS) و تك فازي‌هاي مايع (L) و گاز (V)، هستند. تغييرات دماي همگن‌شدن در اين ميان‌بارها بين 200 تا 350 درجه سانتي گراد و محتواي شوري بين 2 تا 37 درصد وزني معادل نمك طعام، به‌ دست آمده است. ميان‌بارهاي سيال والد با چگالي بيش از 1 گرم بر سانتي‌متر مكعب و عمق تقريبي 400 متر تشكيل شدند كه پس از آن، ميان‌بارهايي با چگالي كمتر از 1 گرم بر سانتي‌متر مكعب و عمق كمتر از 300 متر در اثر كاهش فشار ناشي از گسلش و ورود آب هاي جوي كم دما، باعث وقوع فرايند اختلاط سيال و رخداد كانسنگ مس در سنگ هاي آتشفشاني منطقه شده اند. در مجموع كانسارهاي مس كوه جارو قابل مقايسه با ذخاير مس نوع مانتو در شيلي يا مس طبقات سرخ آتشفشاني در شمال امريكا هستند.