درون‌گرايي، نقطه تمايز معرفت شناسي ديني فيليپس با ويتگنشتاين

فيليپس در مقام يك ايمان گراي متأثر از ويتگنشتاين، نسبت به معرفت شناسي گزاره هاي ديني رويكردي را اتخاذ مي كند كه به واسطه تفاوتها و تمايزهايي كه با ويتگنشتاين دارد، مهم مي نمايد. در اين مقاله ابتدا با توصيف، بررسي و تحليل نگاه فيليپس به سه مسأله و مفهوم ناواقع گرايي، نحوه زندگي و بازي هاي زباني، نشان داده شده آنچه باعث مي شود رويكرد فيليپس به اين سه مسأله با ويتگنشتاين تفاوت پيدا كند اين است كه برخلاف برون گرايي ويتگنشتايني كه در زمينه گرايي (متن گرايي) ريشه دارد، فيليپس به دورن گرايي مايل است(البته درون گرايي معتدل) . ديدگاه وي به دليل تفكيك ميان معنا‌داري باورهاي ديني با توجيه باورهاي ديني و بازگرداندن توجيه باورها به بازي‌هاي زباني و اينكه نحوه زندگي ديني را كاملاً متمايز از ساير نحوه‌هاي زندگي مي داند، منجر به پذيرش درون‌گرايي مي‌شود. اما اين مقاله با نگاهي انتقادي به رويكرد فيليپس نشان مي‌دهد تفكيك مطلق معناداري و توجيه باورهاي ديني از يكديگر توسط وي، تفكيكي غير قابل پذيرش است.