سنجش ابعاد استراتژي توسعه شهري با رويكرد توسعه پايدار مطالعه موردي: شهر كاشان

گسيختگي نظام شهرنشيني و مشكلات خاص زندگي شهري مدرن، ضرورت توجه همه‌جانبه به راهبردها و راه‌حل‌هاي سودمند براي بهينه‌سازي زندگي ساكنان شهرها را روشن ساخته است. در اين ميان داشتن شهري پايدار و آرماني شايد مهم‌ترين نياز بشر امروزي است. استراتژي توسعه شهري رويكردي نوين از طرف بانك جهاني و سازمان ائتلاف شهرها، به‌منظور توسعه پايدار شهري، كاهش فقر و تعالي جوامع انساني متداول شد. اين ديدگاه بر چهار شاخص حكمروايي خوب، بانكي بودن، رقابتي بودن و قابل زندگي بودن استوار است. مقاله حاضر مي‌كوشد شاخص‌هاي فوق را در شهر كاشان ارزيابي و انطباق‌پذيري اين شهر را با اصول CDS سنجش كند. پژوهش حاضر توصيفي تحليلي و داراي ماهيتي كاربردي مي‌باشد. حجم نمونه با استفاده از نرم‌افزار Sample Power، 160 پرسش‌نامه برآورد گرديد. طبقه‌بندي و ارزش‌دهي شاخص‌ها با استفاده از طيف پنج گزينه‌اي ليكرت صورت گرفته است و قلمرو زماني تهيه داده‌ها را مي‌توان مربوط به سال 1398 دانست. تهيه نقشه‌هاي موردنياز نيز با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS انجام‌شده است. براي تجزيه‌وتحليل توصيفي و استنباطي داده‌ها از آزمون آماري TTest در نرم‌افزار SPSS و جهت تبيين و مدل‌سازي اثرات نيز از مدل‌سازي معادلات ساختاري در نرم‌افزار AMOS استفاده شد. نتايج حاصل از آزمون T تك نمونه‌اي نشان داد كه ميانگين شاخص‌هاي حكمروايي خوب، رقابتي بودن، بانكي بودن، قابل زندگي بودن به ترتيب 2.26، 2.58، 2.91، 2.65، مي‌باشند و با مقدار حد وسط فاصله‌دارند و ضعيف برآورد مي‌شوند. تحليل يافته‌هاي منتج از مدل‌سازي معادلات ساختاري بيانگر اين است كه مقدار وزن رگرسيوني شاخص RMSEA برابر با (059/) است كه نشان‌دهنده برازش خوب مدل مي‌باشد. همچنين تحليل نتايج حاصل از مدل‌سازي نشان داد از ميان ابعاد موردسنجش بُعد قابل زندگي بودن بيشترين بار عاملي را با وزن رگرسيوني (0.98) و مقدار خطاي (0.000) P Value = به خود اختصاص داده است.