تبيين نقش تعديل‌گر ماهيت شغلي در رابطه بين روحيه كارآفريني، استرس فردي و عملكرد شغلي

Explain the moderating role of job nature in the relationship between entrepreneurial spirit, personal stress and job performance

هدف‌‌ اين پژوهش تبيين نقش تعديل‌گر ماهيت شغلي در رابطه بين روحيه كارآفريني، استرس فردي و عملكرد شغلي كاركنان نيرو انتظامي‌استان فارس مي‌باشد. جامعه‌ي آماري‌‌اين پژوهش كاركنان نيرو انتظامي‌استان فارس به تعداد 175 نفر هستند كه با توجه به فرمول كوكران 120 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب گرديدند. به منظور گردآوري داده‌ها از4 پرسشنامه استفاده شد كه پايايي پرسشنامه استرس فردي ، پرسشنامه عملكرد شغلي، پرسشنامه روحيه كارآفريني و پرسشنامه ماهيت شغلي به ترتيب،0/830 ، 0/875، 0/803 و 0/0903 بود. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزار PLS استفاده شد. نتايج نشان داد كه روحيه كارآفريني بر عملكرد شغلي تاثير مستقيم دارد، ماهيت شغلي بر عملكرد شغلي تاثير مستقيم ندارد، روحيه كارآفريني بر عملكرد شغلي از طريق متغير ميانجي استرس فردي به طور غيرمستقيم تاثيردارد، ماهيت شغلي رابطه بين روحيه كارآفريني و عملكرد شغلي را تعديل نمي‌كند.

The purpose of research is Explain the moderating role of job nature in the relationship between entrepreneurial spirit, personal stress and job performance of military officers in Fars province. Population of the study include 175 military officers in Fars province that from which 120 people randomly selected as sample according to Cochran formula. Four questionnaires were used to gather the data. The reliability of personal stress, job performance, entrepreneurial spirit, and the nature of the job calculated was 0/830, 0/875, 0/803 and 0/903 respectively. For analyzing data, PLS software was used. The results showed that entrepreneurial spirit has a direct impact on job performance, but the nature of the job has not direct impact on job performance. Entrepreneurial spirit has indirect impact on job performance through mediating role of job stress. The nature of the job hadn’t moderating role between entrepreneurial spirit and job performance.