تحليل مبنايي «حقيقت خلود در جهنم» با تأكيد بر ديدگاه علامه جوادي آملي

»خلود در دوزخ « از مسائل قرآني مربوط به فرجام شناسي است كه از نظر چگونگي دلالت الفاظ آيات و نيز از نگاه عقلي مورد اختلاف انديشمندان است. آيت الله جوادي آملي در اين باره به مباني عقلي اشاره نموده و بر پايه آن، خلود و ماندگاري در جهنم را اثبات مي نمايد. در مقابل، برخي از عرفا معتقدند چنين چيزي با رحمت واسعه خدا ناسازگار است. نوشتار پيش رو با روش توصيفي تحليلي تلاش دارد، ضمن تبيين دقيق مباني عقلي و دلائل نقلي ديدگاه استاد جوادي آملي، نظر عرفا را در اين باره به بوته نقد بكشاند. يافته هاي پژوهش حاكي است صاحب تفسير تسنيم با مباني عقلي ازجمله تجرد و اصالت روح، ثبات و دوام روح و تجسم اعمال و دلايل قرآني و روايي، خلود در آتش را براي افراد خاصي اثبات نموده و ديدگاه برخي عرفا را نپذيرفته و معتقد است عذاب ابدي نه تنها منافاتي با رحمت واسعه و عدل الهي ندارد، بلكه با آن سازگار و هماهنگ است.