پيش بيني اضطراب بيماري كوويد-19 براساس تنش ادراك شده و حساسيت اضطراب در پرستاران: نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي

مقدمه: يكي از گروه هاي خطر در بيماري كوويد19 پرستاران هستند. لذا پژوهش حاضر با هدف پيش بيني اضطراب بيماري كوويد19 براساس تنش ادراك شده و حساسيت اضطراب در پرستاران با نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي در سال 1399 انجام شد.روش كار: مطالعه حاضر توصيفي همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش كليه پرستاران مشغول به كار در بيمارستان هاي شهر كرج در سال 1399 بودند كه با روش نمونه گيري در دسترس از بيمارستان هاي شهيدرجايي، امام علي، تخت جمشيد و البرز شهر كرج تعداد 450 تن انتخاب شدند. داده ها با مقياس اضطراب بيماري كرونا (Corona Disease Anxiety Scale)، شاخص حساسيت اضطراب (Anxiety Sensitivity Index)، مقياس تنش ادراك شده (Perceived Stress Scale) و مقياس انعطاف پذيري شناختي (Cognitive Flexibility Scale) جمع آوري شد. روايي ابزارها از طريق روايي محتوا به روش كيفي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ بررسي شد. داده هاي به دست آمده در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 22 و آموس نسخه 26 تحليل شد.يافته ها: بين تنش ادراك شده و حساسيت اضطراب با اضطراب بيماري كوويد19 همبستگي مثبت معناداري وجود دارد (0.01 P). الگوي اصلاح شده از برازش مطلوبي برخوردار بود (0.071=RMSEA، 0.974=GFI، 0.975=IFI و 0.05 Pvalue). همچنين نتايج حاكي از تاييد نقش ميانجي انعطاف پذيري شناختي در پيش بيني اضطراب بيماري كوويد19 براساس تنش ادراك شده و حساسيت اضطراب بود.نتيجه گيري: متغير انعطاف پذيري شناختي داراي نقش ميانجي در ارتباط بين حساسيت اضطراب و تنش ادراك شده با اضطراب بيماري كوويد19 است. لذا براي كاهش اضطراب بيماري كوويد19 در پرستاران، روش هاي آرام سازي تدريجي و حساسيت زدايي منظم براي مديريت اضطراب بيماري كوويد19 پيشنهاد مي شود.