عنوان مقاله :
ريختسنجي هندسي در جايگاه روشي مؤثر در بيان الگوهاي ريختي، مطالعۀ موردي گونۀ شاهكولي سلال (Alburnus sellal Heckel, 1843) در زيرحوضههاي رودخانههاي زاب كوچك و سيروان، حوضۀ تيگريس
پديد آورندگان :
غفوري ، زانيار دانشگاه تهران - دانشكدۀ منابع طبيعي - گروه شيلات , مولودي صالح ، عطا دانشگاه تهران - دانشكدۀ منابع طبيعي - گروه شيلات , ايگدري ، سهيل دانشگاه تهران - دانشكدۀ منابع طبيعي - گروه شيلات , پورباقر ، هادي دانشگاه تهران - دانشكدۀ منابع طبيعي - گروه شيلات
كليدواژه :
شاهكولي سلال , ريختسنجي هندسي , حوضۀ تيگريس , تحليل تابع تشخيصي
چكيده فارسي :
اين مطالعه بهمنظور بررسي الگوهاي ريختي گونۀ شاهكولي سلال (Alburnus sellal) در زيرحوضههاي رودخانههاي زاب و سيروان، حوضۀ تيگريس با استفاده از روش ريختسنجي هندسي انجام شد. تعداد 110 قطعه (60 قطعه از رودخانۀ زاب استان آذربايجان غربي و 50 قطعه از رودخانۀ سيروان استان كردستان) با استفاده از الكتروشوكر صيد شد. با كمك نرمافزار TpsDig2 تعداد 14 نقطه لندمارك روي تصاوير دوبعدي نمونهها تعريف و رقوميسازي شد. دادههاي حاصل با استفاده از آناليزهاي چندمتغيرۀ تجزيه به مؤلفههاي اصلي (PCA)، تابع تشخيص تحليلي (DFA) وTtest هتلينگ تحليل و مقايسه شد. نتايج تحليل تابع تشخيصي، جدايي ريختي گونۀ مطالعهشده را تأييد كرد. نمودار قاب سيمي برپايۀ ميانگين شكل بدن، دو جمعيت مطالعهشده را براساس صفات اندازۀ سر، عمق بدن و ساقۀ دمي از يكديگر تفكيك كرد. نتايج بهدستآمده، سازگاري ريختي وابسته به زيستگاه در گونۀ شاهكولي سلال را نشان داد.
عنوان نشريه :
تاكسونومي و بيوسيستماتيك
عنوان نشريه :
تاكسونومي و بيوسيستماتيك