روند تكامل صفات ريخت‌‌شناسي بخش Alopecuroidei از جنس گون برپايۀ تبارزايي توالي هسته‌‌اي ITS و توالي كلروپلاستي trnH-psbA

گون (تيرۀ باقلائيان) با بيش از 2500 گونه، بزرگ‌‌ترين جنس گياه گلدار روي كرۀ زمين است. بخش Alopecuroidei DC. از جنس گون با بيش از 50 گونه يكي از بزرگ‌‌ترين بخش‌‌هاي گون‌‌هاي دنياي قديم و داراي 27 تاكسون در ايران است. در اين مطالعه، 26 تاكسون از بخش Alopecuroidei و گونۀ Astragalus caraganae از بخش Astragalus همراه با دو گونه از بخش Chronopus در جايگاه برون‌‌گروه انتخاب شد. 17 صفت ريخت‌‌شناسي براي اين 29 تاكسون برپايۀ تبارزايي توالي هسته‌‌اي ITS و توالي كلروپلاستي trnHpsbA آناليز شد. روش Maximum Parsimony براي بازسازي درخت فيلوژني استفاده شد. با استفاده از نرم‌‌افزار Mesquite version 2.74 ماتريس داده‌‌هاي ريخت‌‌شناسي بر درخت مولكولي نقشه‌‌بندي شد. نتايج بيانگر اين است كه از ميان زيربخش‌‌هاي پيشنهادشدۀ قبلي بخش Alopecuroidei، زيربخش Bibracteolati تك‌‌تبار است؛ ولي زيربخش Microtropi و زيربخش Megalotropi تك‌‌تبار نيست. روند تكامل صفات ريخت‌‌شناسي در چارچوب فيلوژني مولكولي نشان مي‌‌دهد كه سه صفت وجود براكتئول، طول دمگل آذين و طول پهنك ناو، سين آپومورفي براي بعضي كلادهاي تشكيل‌‌شده در بخش Alopecuroidei است. ساير صفات، جورگرايي (تكامل موازي و برگشت به حالت نيايي) درون اين بخش نشان مي‌‌دهد.