تدوين الگوي مفهومي هوشمندسازي هنرستان‌هاي تربيت‌بدني با رويكرد مدرسه يادگيرنده و پايدار

هدف از اين پژوهش، تدوين الگوي مفهومي هوشمندسازي هنرستان هاي تربيت بدني با رويكرد مدرسه يادگيرنده و پايدار بود. روش تحقيق از نوع كيفي با رويكرد اكتشافي سيستماتيك انتخاب شد. جامعۀ آماري شامل دو بخش منابع انساني (اساتيد، معلمان، مديران و ...) و منابع اطلاعاتي (كتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گيري به تعداد قابل كفايت و با روش قضاوتي بر مبناي رسيدن به اشباع نظري انجام شد (18 نفر). ابزار پژوهش شامل مطالعه كتابخانه اي نظامند و مصاحبه هاي اكتشافي ساختارمند بود. روايي ابزار بر اساس اعتبار حقوقي و علمي نمونه، نظر خبرگان و توافق بين مصححان ارزيابي و تأييد گرديد. جهت تحليل يافته ها از روش كدگذاري مفهومي چندمرحله اي با رويكرد تحليل سيستمي استفاده شد. بر اساس نتايج، 79 مؤلفه غربال شده در چهار سطح، 10 منظر و 23 بُعد چارچوب بندي و كدگذاري شدند. ساختار مدل مفهومي به صورت توالي سطوح مفهومي ظرفيت‌سازي (اكوسيستم دانش محور)، هوشمندسازي (مدرسه هوشمند)، يادگيرندگي (مدرسه يادگيرنده) و پايداري (مدرسه پايدار) بود. سطح ظرفيت‌سازي شامل دو منظر پيشران‌ها و الزامات نهادي، حمايت‌ها و منابع اكوسيستمي است. هوشمندسازي شامل سه منظر مديريت فناوري‌محور، زيرساخت ICT هنرستان‌ها و دسترسي به شبكه‌هاي محيطي است. سطح نيز يادگيرندگي شامل سه منظر قابليت سيستم آموزشي، سواد فناوري اعضا و محيط يادهييادگيري بود. سطح پايداري نيز شامل دو منظر كاركردهاي محيطي و بلوغ سازماني هنرستان ها است. هوشمندسازي مدارس فرايندي سيستماتيك و چندبعدي است كه عناصر آموزشي، مديريتي، فناوري و رفتاري را در يك سيستم جديد و يادگيرنده يكپارچه مي كند تا به پايدار برسد. مدل ارائه شده مي توان در تحليل و برنامه ريزي اجراي الگوي هوشمندسازي براي هنرستان هاي تربيت بدني مورد استفاده قرار بگيرد.