تاثير اجراي برنامه جهاني «من مي‌توانم» بر تغيير نگرش دانش‌آموزان ايراني نسبت به ورزش فراگير

در سال هاي اخير، سازمان هاي بين المللي براي خلق يك جهان فراگير، برنامه هاي مختلفي را ارائه كرده اند. يكي از برنامه هايي كه اخيراً توسط كميته بين المللي پارالمپيك معرفي شد و در ايران نيز اجرا شد، برنامه جهاني «من مي توانم» است. اين برنامه درصدد است نگرش جوانان را نسبت به افراد داراي معلوليت تغيير دهد. لذا هدف اصلي اين پژوهش شناسايي تأثير اجراي برنامه «من مي توانم» بر تغيير نگرش دانش آموزان مدارس ابتدايي نسبت به ورزش فراگير بود. راهبرد پژوهش از نوع نيمه تجربي و با استفاده از طرح پيش آزمونپس آزمون با گروه كنترل بود. نمونۀ آماري شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان پايه ششم دبستان بودند كه به صورت داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند و در دو گروه 25 نفري كنترل و تجربي جاي گرفتند. گروه تجربي در سه جلسه تحت آموزش برنامه هاي من مي توانم قرار گرفتند. ابزار اندازه گيري شامل پرسش نامه نگرش كودكان نسبت به ورزش فراگير( بلاك، 1995) و چك ليست صفات (سيپراستاين،۲۰۰۶) براي ارزيابي نگرش شناختي بود كه جهت جمع آوري داده ها، از طرح پيش آزمون و پس آزمون استفاده شد و پرسش نامه ها قبل و پس از اجراي برنامه در اختيار هر دو گروه قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل متغيرها از آزمون هاي آناليز واريانس مختلط، تي مستقل و تعقيبي برونفروني و همچنين ويل كاكسون استفاده شد. نتايج نشان داد اين برنامه تأثير معناداري بر تغيير نگرش دانش آموزان نسبت به ورزش فراگير (001/0=p) و همچنين نگرش نسبت به تعديل قوانين (001/0=p) دارد. پيشنهاد مي شود برنامه «من مي توانم» در سرفصل هاي درسي تربيت بدني قرار گيرد و به صورت مستمر در مدارس ابتدايي ايران اجرا شود. با اجراي اين برنامه در مدارس، علاوه بر بهبود و ارتقا نگرش مثبت نسبت به افراد داراي معلوليت و ادغام آنان در جامعه، بسياري از محدوديت هاي موجود براي افراد داراي معلوليت در جامعه نيز از بين خواهد رفت.