مدل‌بندي صريح ساختار وابستگي براي تحليل بيزي داده‌هاي بقاي فضايي: برآورد خطر نسبي مبتلايان سرطان پروستات

معمولا براي مدلبندي رابطه بين متغير پاسخ با مشاهدات وابسته فضايي و متغيرهاي تبييني، از مدل‌هايي با اثرات تصادفي فضايي استفاده مي‌شود. در بسياري از زمينه‌هاي كاربردي برخي از متغير‌هاي تبييني مدل نيز وابسته‌اند و بسته به نوع وابستگي آنها، استنباط آماري مدل‌هاي با اثرات تصادفي و كاربرد آنها پيچيده‌ مي‌شود. زيرا متغير‌هاي تبييني، اثرات تصادفي و عبارت خطاي مدل در توضيح تغيير‌پذيري متغير پاسخ در رقابت با يكديگر هستند. در اين مقاله به منظور حل اين مسئله، روشي براي مدل‌بندي و تحليل داده‌هاي بقاي فضايي پيشنهاد مي‌شود كه در آن به جاي به‌كارگيري اثرات تصادفي فضايي در مدل، وابستگي فضايي مشاهدات به‌طور صريح در توابع چگالي، بقا و خطر منظور مي‌شود و بر اساس آنها توابع درستنمايي وابسته فضايي محاسبه و براي استنباط آماري مدل مورد استفاده قرار مي‌گيرد. سپس در يك مطالعه شبيه‌سازي برآورد بيزي اثرات متغيرهاي تبييني در مدل با استفاده از الگوريتم متروپوليسهستينگز تطبيقي محاسبه و مورد ارزيابي قرار مي‌گيرند. آنگاه نحوه كاربست روش ارائه شده را براي تحليل داده‌هاي بيماران مبتلا به سرطان پروستات نشان داده و خطر نسبي مرگ بيماران با رهيافت بيزي برآورد مي‌شود. در انتها بحث و نتيجه‌گيري ارائه خواهد شد.