تحليل چندمعياره مكاني تناسب اكولوژيك اراضي حوضه نازلوچاي براي كاربري زراعت آبي

حوضه نازلوچاي در حوضه آبريز درياچه اروميه، يكي از مناطق مهم براي كشاورزي در ايران است كه استفاده نادرست از اراضي، اتلاف منابع آب و خاك را در پي داشته است. بنابراين، هدف از اين مطالعه بررسي تناسب اكولوژيك براي كاربري زراعت آبي در بخشي از اراضي حوضه نازلوچاي با مساحت 23314 هكتار با استفاده از روش ارزيابي چندمعياره در قالب تحليل سلسله مرتبي و سامانه اطلاعات جغرافيايي مي‌باشد. به اين منظور پارامترهاي مؤثر بر ارزيابي تناسب اكولوژيك براي كاربري زراعت آبي شامل شكل زمين (شيب، جهت و ارتفاع)، خاك (بافت، حاصلخيزي، اسيديته، عمق، زهكشي، فرسايش، شوري، درصد آهك و كربن آلي)، اقليم (بارندگي، دما و رطوبت نسبي) و منابع آب (دبي آب) شناسايي، داده هاي لازم جمع آوري و نقشه سازي در محيط سامانه اطلاعات جغرافيايي انجام شد. وزن دهي معيارها و زيرمعيارها براساس نظرات كارشناسي (20 نفر) در قالب روش تحليل سلسله مراتبي انجام گرفت. واحدهاي همگن با روي هم گذاري نقشه‌هاي استاندارد شده زيرمعيارها و نقشه توان اكولوژيك با روش تركيب خطي وزني تهيه شد. نقشه تناسب اكولوژيك نشان داد كه 42 درصد از منطقه فاقد توان، 28.5 درصد منطقه داراي بالاترين توان، 17.5 درصد سطح داراي توان متوسط و 12 درصد از منطقه داراي توان كم براي كشت هاي زراعي آبي مي‌باشد. در نقشه هاي تناسب اكولوژيك و كاربري فعلي حدود 14 درصد عدم تطابق وجود دارد و در 86 درصد منطقه كاربري هاي فعلي با توان طبيعي منطقه سازگاري دارد.