بارهاي تمرين و آسيب هاي غيربرخوردي در فوتبال: پايش يك فصل تيم ليگ برتري ايران

بارهاي تمريني يكي از شاخص‌هاي مهم براي بهبود عملكرد و پيشگيري از آسيب مطرح شده‌اند. بنابراين مطالعه حاضر با هدف پايش بارهاي تمريني و بررسي پيشگويي آسيب‌هاي غيربرخوردي به وسيله پارامترهاي مرتبط با بارهاي داخلي و خارجي در فوتباليست‌هاي يك تيم ليگ برتري در طي يك فصل انجام شد. 23 نفر از بازيكنان تيم فوتبال مباركه سپاهان بصورت در دسترس در پژوهش حاضر شركت كردند. بار داخلي از طريق پرسشنامه بورگ جمع آوري شد. از دستگاه GPS جهت ثبت داده‌ها استفاده شد. پارامترهاي بار حاد، بار مزمن، بار داخلي، نسبت بار حاد به بار مزمن، مونوتوني، استرين و تعداد آسيب‌هاي غير برخوردي محاسبه و جمع‌آوري شد. از آزمون‌هاي آماري اسپيرمن و پيرسون براي بررسي ارتباط بين متغيرها استفاده شد. رگرسيون خطي چندگانه براي بررسي پيش‌گو بودن آسيب از طريق پارامترهاي مرتبط با بار استفاده شد. نتايج نشان داد كه بار حاد، مونوتوني و استرين با آسيب‌هاي غير برخوردي ارتباط مستقيم و متوسط دارند. هرچند كه اين پارامترها توانايي پيش بيني آسيب را ندارند. بنظر مي‌رسد توجه به اين پارامترها مي‌تواند به مربيان براي كاهش آسيب كمك كند. هرچند كه ملاحظات بيشتري در اين زمينه لازم است.