عنوان مقاله :
رويكرد سياست خارجي عربستان سعودي در حمايت از گروههاي تكفيري-جهادي (مطالعه موردي بحران سوريه)
عنوان به زبان ديگر :
Saudi Arabia's Foreign Policy Approach in support of Takfiri-Jihadi Groups (A case Study of the Syrian Crisis)
پديد آورندگان :
بابائي، محمود دانشگاه شهيد باهنر - دانشكده حقوق و الهيات - گروه علوم سياسي، كرمان، ايران , شاه محمدي، پريسا دانشگاه شهيد باهنر - دانشكده حقوق و الهيات - گروه علوم سياسي، كرمان، ايران
كليدواژه :
رويكرد تهاجمي , سياست خارجي , عربستان سعودي , گروههاي تكفيري &ndash , جهادي , سوريه , ايران
چكيده فارسي :
عربستانسعودي به عنوان يكي از كشورهاي مهم منطقه خاورميانه در طول دهههاي گذشته در چهارچوب يك كشور محافظهكار عمل كرده و عمدتاً به عنوان كنشگري كه طرفدار وضع موجود و مخالف تغيير هست، شناخته شده است. اما در طول دوره بيداري اسلامي و به خصوص از سال 2011 در وقايع بحران سوريه، رفتارهاي عربستان در عرصه منطقهاي نشانگر عبور اين كشور از رويكرد محافظهكاري و متمايل شدن به سمت و سوي رويكرد تهاجمي در سياستخارجي است. بر اين اساس، سوال اصلي اين است كه: رويكرد ساسيتخارجي عربستان در حمايت از گروه هاي تكفيري –جهادي چگونه است؟(مسئله) براي پاسخ به سوال مذكور، بااستفاده از روش توصيفي –تحليلي و جمعآوري دادهها با بهرهگيري از مقالات، اسناد و منابع كتابخانهاي موجود (روش) اين نتيجه حاصل شده است كه راهبردهاي عربستان در قبال گروههاي تكفيري –جهادي در منطقه و بالاخص در سوريه، طيفهاي متنوعي از حمايت مستقيم، اجماعسازي در سطح سازمانهاي منطقهاي همسو و ائتلافسازي با برخي كشورهاي منطقه را در بر ميگيرد كه در نهايت ميتوان اذعان كرد كه اين نوع رويكردهاي تهاجمي و الگو برداري از گروههاي تكفيري-جهادي در آيندهاي نزديك براي حاكميت و گفتمان وهابيت عربستان نيز دردسرساز خواهد شد(يافته ها).
چكيده لاتين :
Saudi Arabia, as one of the most important countries in the Middle East, has acted as a conservative country over the past decades and has been largely recognized as an activist who is in favor of the status quo and opposed to change. But during the so-called Islamic Awakening, and especially in the events of the Syrian crisis since 2011, Saudi Arabia's regional behavior reflects the country's transition from a conservative approach to an aggressive foreign policy approach. Accordingly, the main question is “What is the Saudi Arabia's foreign policy approach in support of takfiri–jihadist groups?” (Problem) To answer this question, using descriptive-analytical method and data collection using existing articles, documents and library resources (Method), it has been concluded that Saudi Arabia's strategies regarding takfiri-jihadi groups in the region, and especially in Syria, include a wide range of direct support, consensus building at the level of regional organizations, and alliances with some countries in the region. Finally, it can be acknowledged that this kind of aggressive approach and modeling of takfiri-jihadi groups will be troublesome for the sovereignty and Wahhabi discourse of Saudi Arabia in the near future (Findings).
عنوان نشريه :
مطالعات بيداري اسلامي