مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مدلسازي و همبستگي هدايت گرمايي سردكننده هاي R123،R142b وR152a در چگالي هاي پايين و متوسط

چكيده فارسي :

بهينه سازي سامانه هاي انتقال گرما سبب افزايش طول عمر مفيد قطعات و كاهش هدررفتن انرژي مي شود و اين بهينه سازي در بيشتر موارد با استفاده از سيالات سردكننده صورت مي گيرد. هدايت گرمايي اين سيالات نقش مهمي در مهندسي فرايندهاي انتقال گرما با كارايي بالا و توسعه فناوري هاي پايدار ايفا مي كند. در اين تحقيق، هدف اصلي مطالعه هدايت گرمايي سيالات سردكننده R123، R142b و R152a در محدوده چگالي هاي پايين و متوسط (mol/l 2 - 1/0 ) با استفاده از فرمول بندي هاي ترموديناميك آماري غيرتعادلي است. در گام اول انتگرالهاي برخورد هدايت گرمايي سردكننده هاي رقيق R123 , R142b و R152a را با استفاده از روش چپمن- انسكوگ محاسبه و سپس اثرات درجات آزادي دروني را بر هدايت گرمايي بررسي و با داده هاي تجربي در دسترس مقايسه نموديم و مدلسازي حاصله را جهت بهينه سازي پارامترهاي پتانسيل در سردكننده هاي مذكور بكار گرفتيم. سپس، حالتهاي متناظر ضريب دوم ويريال هدايت گرمايي را براي سيالات سردكننده مذكور با استفاده از روش رينواتر- فرند ارزيابي كرده و هدايت گرمايي را براي سردكننده هاي مذكور در محدوده چگالي هاي متوسط محاسبه و با دقيق ترين داده هاي تجربي در دسترس مقايسه كرديم. در نهايت، مدل بهينه اي را براي مطالعه هدايت گرمايي سيالات سردكننده R123، R142b و R152a در محدوده چگالي هاي پايين و متوسط و محدوده دمايي ( K450 - 200) ارايه نموديم كه مي تواند در طراحي بهينه فرايندهاي انتقال گرما و مدلسازي دستگاه هايي با فناوريهاي پايدار مورد استفاده واقع شود.