عنوان مقاله :
ﺑﺮرﺳﯽ اﻧﻮاع اﯾﻬﺎم، ﺗﻀﺎد و ﺗﻨﺎﺳﺐ در دﯾﻮان اﻣﯿﺮﻣﻌﺰّي ﻧﯿﺸﺎﺑﻮري
عنوان به زبان ديگر :
No Title
پديد آورندگان :
رﺿﺎﺋﯽ درزي، ﻣﺮﺗﻀﯽ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪﮔﭽﺴﺎران - داﻧﺸﮑﺪه زﺑﺎن وادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، اﺳﺘﺎن ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ و ﺑﻮﯾﺮاﺣﻤﺪ، اﯾﺮان , اﺳﻤﺎﻋﯿﻠﯽ، ﺣﺴﯿﻦ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪﮔﭽﺴﺎران - داﻧﺸﮑﺪه زﺑﺎن وادﺑﯿﺎت ﻓﺎرﺳﯽ، اﺳﺘﺎن ﮐﻬﮕﯿﻠﻮﯾﻪ و ﺑﻮﯾﺮاﺣﻤﺪ، اﯾﺮان , ﮐﺮﻣﯽ ﻋﻤﻠﻪ، ﻓﻬﯿﻤﻪ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ ﻧﻮرآﺑﺎد ﻣﻤﺴﻨﯽ، اﺳﺘﺎن ﻓﺎرس، اﯾﺮان
كليدواژه :
اﻣﯿﺮ ﻣﻌﺰي ﻧﯿﺸﺎﺑﻮري , ﺗﻀﺎد و ﺗﻨﺎﺳﺐ , دﯾﻮان اﺷﻌﺎر اﻣﯿﺮ ﻣﻌﺰي , ﺑﺮرﺳﯽ اﻧﻮاع , ايهام , صنايع ادبي و ادبيات فارسي
چكيده فارسي :
اﻣﯿﺮاﻟﺸّﻌﺮاء اﺑﻮﻋﺒﺪاﷲ ﻣﺤﻤﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻋﺒﺪاﻟﻤﻠﮏ ﺑﺮﻫﺎﻧﯽ، ﻣﻌﺮوف ﺑﻪ ﻣﻌﺰّي ﻧﯿﺸﺎﺑﻮري، از ﻣﻌﺎرﯾﻒ و ﻣﺸﺎﻫﯿﺮ ﺳﺨﻦ ﭘﺎرﺳﯽ، در روزﮔﺎر ﺳﻠﺠﻮﻗﯿﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ در زﻣﺎن ﺳﻠﻄﺎن اﺑﺮاﻫﯿﻢ، ﻓﺮزﻧﺪ ﻣﺴﻌﻮد ﻏﺰﻧﻮي دﯾﺪه ﺑﻪ ﺟﻬﺎن ﮔﺸﻮد و ﻣﺪارج ﮐﻤﺎل و ﻓﻀﻞ را ﭘﯿﻤﻮده ﺗﺎ آنﺟﺎ ﮐﻪ در ﻋﻬﺪ ﺟﻼلاﻟﺪﯾﻦ ﻣﻠﮏﺷﺎه و ﺳﻠﻄﺎن ﻣﻌﺰّاﻟﺪﯾﻦ ﺳﻨﺠﺮ، ﻣﻠﮏاﻟﺸّﻌﺮا و اﻣﯿﺮاﻻﻣﺮا ﺷﺪ. وي از ﺑﺰرﮔﺎن ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﻣﺪ. ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ در درﺑﺎر ﺳﻠﺠﻮﻗﯿﺎن ﻣﺮﺗﺒﻪ و ﭘﺎﯾﮕﺎﻫﯽ داﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﻨﺼﺮي ﻧﺰد ﻏﺰﻧﻮﯾﺎن و رودﮐﯽ ﻧﺰد ﺳﺎﻣﺎﻧﯿﺎن ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮدﻧﺪ. اﯾﻦ رﺳﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺴﻤﺘﯽ از اﺷﻌﺎر ﻫﻨﺮي ﻧﺎﻣﺒﺮده ﺑﻪ وﯾﮋه در ﻣﻮرد ﮐﺎرﺑﺮد زﯾﻮر ﯾﺎ آراﯾﻪﻫﺎﯾﯽ از ﻋﻠﻢ ﺑﺪﯾﻊ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻊ در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﯿﻨﻮآورده ﺷﺪه و ﯾﺎ ﻧﻮآورﻧﺪه اﺳﺖ و در اﺻﻄﻼح ﭼﻨﺎن ﮐﻪ ﻗﺪﻣﺎ ﮔﻔﺘﻪاﻧﺪ ﻋﻠﻤﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از وﺟﻮه زﯾﺒﺎﯾﯽ ﮐﻼم ﺑﺤﺚ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﻌﻨﯽ از ﻓﻨﻮﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﻼم ﻋﺎدي را ﮐﻢ و ﺑﯿﺶ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﮐﻼم ادﺑﯽ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﮐﻼم ادﺑﯽ را ﺑﻪ ﺳﻄﺢ واﻻﺗﺮي )از ادﺑﯽ ﺑﻮدن ﯾﺎ ﺳﺒﮏ ادﺑﯽ داﺷﺘﻦ( ﺗﻌﺎﻟﯽ ﻣﯽﺑﺨﺸﺪ.ﺗﻀﺎد، ﺗﻠﻤﯿﺢ، ﺗﻨﺎﺳﺐ و اﯾﻬﺎم از ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﻬﻢ ﻋﻠﻢ ﺑﺪﯾﻊ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽآﯾﻨﺪ؛ در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﮐﻮﺷﺶ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﺎرﺑﺮد آنﻫﺎ را در دﯾﻮان اﻣﯿﺮﻣﻌﺰّي ﻧﯿﺸﺎﺑﻮري ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دﻫﺪ.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
نخبگان علوم و مهندسي
