كليدواژه :
خير و شر , رويكرد فلسفي , اسلامي , نسبي , امور عدمي , نظام احسن , حكمت ,
چكيده فارسي :
در تبين رويكرد فلاسفه مسلمان به مسئله شر بايد گفت، فارابي اولين كسي بوده كه به اين مسئله پرداخته است. او بين شرور طبيعي و ارادي فرق قائل شده است. پس از وي ابن‌سينا رويكردي نيستي‌انگارانه به مسئله شر داشته كه به‌صورت مفصل در جوانب مختلف به اين مسئله پرداخته است. پس از ابن‌سينا غالباً همين رويكرد براي فلاسفه بعدي ازجمله سهروردي، صدرالمتألهين، علامه طباطبائي، شهيد مطهري، آيت‌الله جوادي آملي و آيت‌الله مصباح مورد توجه بوده است. در اين پژوهش با روشي توصيفي و بعضاً تحليلي به دست مي‌آوريم كه فلاسفه اسلامي در حل مسئله شر راه‌حلي تركيبي را بيان مي‌كنند. آنها شر را يك امري عدمي و نسبي مي‌دانند كه لازمه عالم مادي است. آنها قائلندكه براساس حكمت خداوند متعال در خلق نظام احسن هستي، شرور نسبت به خير كثير اين عالم، قليل مي‌باشند و اين شرور در بردارنده فوائد كثيري در عالم هستند.
