بررسي و نقد اين‌هماني عددي جسم لطيف در انديشه اسلامي

اين پژوهش بر آن است كه اين‌هماني عددي و هويت شخصي جسم لطيف را در انديشه اسلامي‌ با رويكرد تحليلي ـ انتقادي واكاوي كند. در رابطه با اين ديدگاه كه مدعي امتداد نظرگاه متكلمان متقـدم اسـت، بايد ابتدا به ديدگاه اين انديشمندان در مورد روح و تجرد و يا ماديت آن، و به تعبير ديگر چيستي اصالت انسان پرداخت و سپس ديدگاه آنها در مورد اين‌هماني و هويت شخصي واكاوي شود. ازاين‌رو، برخي از متكلمان و محدثان و نيز متكلمان مكتب تفكيك معتقدند كه انسان يك بدن مادي (جسم غيرلطيف) و يك جسم لطيف (نفس) دارد؛ اما حقيقت انسان را جسم لطيف (نفس جسماني) تشكيل مي‌دهد. اينان روح و نفس را همان جسم و بدن لطيف مي‌دانند كه مانند آب در گل است و نه يك امر مجرد. هدف اصلي اين پژوهش پاسخ به اين سؤال است كه «آيا جسم لطيف مي‌تواند در دو زمان مختلف وجود داشته باشد و سبب اين‌هماني انسان گردد؟» اين ملاك به دليل نگاهي مادي‌انگارانه به انسان و اشكالاتي ديگر و نيز به دليل ناتواني در تبيين چگونگي استمرار بدن لطيف در دو زمان مختلف و چگونگي درك اين استمرار دچار اشكالات متعددي است.