بررسي كارايي مصرف آب و عوامل مؤثر بر آن در توليد انگور در شهرستان بيجار

محدوديت منابع، از جمله آب، به خصوص در كشور ما يكي از چالش‌هايي است كه بخش كشاورزي را در بر گرفته است. با توجه به محدوديت اين منبع حياتي، بخش كشاورزي ايران مي‌تواند با مديريت صحيح استفاده از منابع آب، از جمله بالا بردن كارايي مصرف آب، تا حدودي اين بحران را مهار نمايد. در اين تحقيق به بررسي كارايي فني مصرف آب و عوامل مؤثر بر آن در توليد انگور در شهرستان بيجار با استفاده از روش تحليل پوششي داده‌ها با رويكرد نهاده‌محور پرداخته شده است. داده‌هاي اين مطالعه از طريق جمع‌آوري پرسشنامه از 170 نفر از باغداران اين شهرستان، طي سال زراعي 96-1395 به دست آمده است. نتايج نشان داد ميانگين كارايي مصرف آب با فرض بازدهي ثابت و متغير نسبت به مقياس به ترتيب برابر با 51.94 و 83.59 درصد است كه اين اختلاف به دليل وجود عدم كارايي مقياس در توليد انگور در اين شهرستان مي باشد. بنابراين با افزايش مقياس توليد در اين منطقه مقدار كارايي مصرف آب نيز افزايش قابل توجهي خواهد داشت. بررسي عوامل مؤثر بر كارايي مصرف آب نشان داد كه متغيرهاي تحصيلات و سابقه‌ي توليد انگور تاثير معني‌داري بر كارايي مصرف آب در شهرستان بيجار داشته است و هرچه تحصيلات و سابقه‌ي توليد انگور افزايش يابد، ناكارايي مصرف آب در توليد اين محصول كاهش مي‌يابد. با توجه به نتايج تحقيق با آموزش و دادن مشاوره به توليدكنندگان، به‌ويژه با استفاده از دانش فني توليدكنندگان نمونه، افزايش كارايي آب در توليد انگور در شهرستان بيجار وجود دارد.