شناسايي فرصت‎هاي اقتصادي رشد سبز در ايران: يك تحليل داده- ستانده انرژي چند عاملي

رشد سبز، بر توليد و عرضه محصولات سازگار با محيط‌زيست تأكيد دارد و به عنوان يك راهبرد مناسب براي رشد اقتصادي همراه با نگهداري و حفظ منابع طبيعي و كاهش انتشار آلودگي در كشورها مطرح است. با توجه به آنكه ايران به عنوان يك كشور درحال توسعه، در زمينه شاخص رشد سبز، عملكرد مطلوبي ندارد، لازم است تا در اين زمينه، انرژي‌بري و آلايندگي فعاليت هاي مختلف اقتصادي و شناسايي فرصت هاي اقتصادي رشد سبز از نظر شاخص هاي توليد و اشتغال، مورد ارزيابي قرار گيرد. اين تحقيق با استفاده از روش داده ستانده انرژي چند عاملي و اطلاعات جدول داده ستانده سال 1395، در پي بررسي و تحليل تأثير تقاضاي نهايي بر مصرف انرژي اوليه، انتشار CO2، رشد اقتصادي و مشاغل انرژي است كه درنتيجۀ آن، با در نظر گرفتن همزمان دو شاخص رشد و اشتغال، پتانسيل هاي رشد سبز در بخش‌هاي اقتصادي ايران مورد شناسايي قرار مي گيرند. نتايج تجربي اين تحقيق، نشان مي‌دهد كه بخش‌هاي مربوط به توليد محصولات كشاورزي، دامي، خدماتي و محصولات غذايي، داراي كمترين ميزان انتشار دي‌اكسيدكربن به ازاي هر واحد رشد توليد و رشد مشاغل انرژي هستند. در مقابل، به دليل پتانسيل پايين رشد سبز خدمات حمل و نقل، فلزات اساسي، محصولات از لاستيك و پلاستيك، تشويق افزايش تقاضاي نهايي براي محصولات اين بخش‌ها، جذاب نخواهد بود؛ به‌طوري كه براي برنامه‌ريزي رشد سبز، به تغييرات ساختاري در اين بخش‌ها، نياز است.