طراحي چارچوب ويژگي‌هاي سازماني تأثيرگذار بر كارآفريني سازماني در دانشگاه‌ها‌ي علوم پزشكي

Designing a framework for organizational characteristics affecting organizational entrepreneurship in medical universities

مقدمه: طبق بسته تحول و نوآوري در آموزش پزشكي انتظار مي‌رود دانشگاه‌هاي علوم پزشكي گذار خود را به دانشگاه‌هاي نسل سوم (كارآفرين) طي كنند. اين پژوهش با هدف طراحي چارچوب ويژگي‌هاي سازماني تأثيرگذار بر كارآفريني سازماني در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي انجام شد. روش‌ها: در اين مطالعه با استفاده از روش تحليل محتوا، 16 نفراز متخصصان مديريت سلامت و آموزش عالي، به روش نمونه‌گيري هدف‌مند و گلوله برفي وارد مطالعه شدند. روش جمع‌آوري داده‌ها، مصاحبه نيم‌ساختاريافته بود و در نمونه­گيري در فاصله زماني فروردين تا مهر ماه سال 1399 انجام شد. براي اطمينان از اعتبار داده‌ها، از روش‌هايي مانند بررسي مداوم و تحليل هم­زمان داده‌ها، بازخورد به مشاركت‌كنندگان و بازنگري ناظري استفاده گرديد. تجزيه و تحليل و كد‌گذاري داده‌ها به صورت دستي توسط محققان و با استفاده از مراحل پيشنهادي گرينهايم و لاندمن (Greenheim and Landman) انجام گرفت. نتايج: در اين تحقيق، چارچوب ويژگي‌هاي سازماني تأثيرگذار بر كارآفريني سازماني در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي طراحي و ابعاد، ملاك‌ها و نشانگرهاي اين چارچوب شناسايي گرديد. چارچوب ويژگي‌هاي سازماني تأثيرگذار بر كارآفريني سازماني از 7 بعد پاسخ‌گويي به جامعه، دانش محوري و نوآوري، هوشمندي و انطباق‌پذيري سازماني، استقلال مالي، فرهنگ شراكت و كارآفريني، نيروي انساني كارآفرين، برنامه درسي كارآفرينانه و مبتني بر فناوري پيشرفته تشكيل شده است. نتيجه‌گيري: چارچوب ويژگي‌هاي سازماني تأثيرگذار بر كارآفريني سازماني مي‌تواند مبناي مناسبي براي حركت دانشگاه‌هاي علوم پزشكي به سمت كارآفريني سازماني باشد. پيشنهاد مي‌شود با انجام تحقيقي بر مبناي اين چارچوب وضعيت موجود كارآفريني سازماني در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي و فاصله آن با وضعيت مطلوب مورد ارزيابي قرار گيرد.

Introduction: According to the Transformation and Innovation Package in Medical Education, medical universities are expected to move to third generation (i.e., entrepreneurial) universities. This study endeavored to design a framework for organizational characteristics affecting organizational entrepreneurship in medical universities. Methods: Using content analysis method, 16 health management and higher education specialists were included in the study by purposive and snowball sampling. The method of data collection was semi-structured interview and interviews were conducted in the participants’ professional contexts between April and October of the academic year 2020. To ensure the validity of the data, methods such as continuous review and simultaneous analysis of data, feedback to participants and observer review were used. Data were analyzed and coded manually by the researchers. Results: In this study, the framework of organizational characteristics affecting organizational entrepreneurship in medical universities was designed and the dimensions, criteria, and indicators of this framework were identified. According to this framework, organizational characteristics affecting organizational entrepreneurship consists of seven dimensions are like this: community responsiveness, knowledge and innovation, organizational intelligence and adaptability, financial independence, culture of partnership and entrepreneurship, entrepreneurial manpower, an entrepreneurial and technology-based curriculum. Conclusion: The framework of organizational characteristics affecting organizational entrepreneurship can be a good basis for the movement of medical universities towards organizational entrepreneurship. It is suggested that based on the framework of organizational characteristics, the current situation of organizational entrepreneurship in medical universities and its distance from the desired situation need to be evaluated.