سير تحولات آموزش پرستاري در اصفهان: يك مطالعه تاريخي

Examining the evolution of nursing education in Isfahan from 1968 to 2018: A historical study

مقدمه: دانستن تاريخچه و تحولات يك رشته، باعث فهم ما از آنچه قبلا اتفاق افتاده است و فهم اتفاقات جاري و ايجاد بينش براي آينده مي‌گردد، باعث ايجاد دانش شده و به ايجاد و بازسازي رشته منجر مي‌گردد. از اين رو فهم تاريخي تحولات در رشته پرستاري نيز ضروري به نظر مي‌رسد. با وجود اين كه بيش از 50 سال از تأسيس آموزشگاه‌ها و آموزش پرستاري در اصفهان مي‌گذرد و اطلاعات زيادي از سير تحولات آموزش اين رشته در دسترس نيست. اين مطالعه با هدف بررسي تحولات آموزش پرستاري دراصفهان از سال 1347 تا 1397 انجام شد. روش‌ها: در اين پژوهش كيفي با روش تاريخي 12 مصاحبه عميق انجام گرفت و 80 مجله، كتابچه و كتاب قديمي، 350 عكس تاريخي و قديمي مورد بررسي قرار گرفت. كدهاي به دست آمده از مصاحبه‌ها و همچنين موارد حاصل شده از متون در كنار هم قرار گرفتند تا ساختار روايت نشان دهنده سير تحولات آموزش در حرفه پرستاري در اصفهان نوشته شود. نتايج: روايت به دست آمده، آموزشگاه عالي پرستاري از سال 47 تا 56 و 56 تا 62، مجتمع آموزشي وزارت بهداري و بهزيستي اصفهان و تحولات دانشكده پرستاري و مامايي اصفهان در زمان انقلاب و پس از آن را ارائه مي‌دهد. نتيجه‌گيري: از آنجايي كه آموزش و مراقبت‌هاي پرستاري در كشورهاي ديگر رشد سريعي داشته، به نظر مي‌رسد آموزش پرستاري به خصوص در اصفهان به عنوان يكي ازشهرهاي بزرگ و مهم ايران فرصت‌هاي زيادي را در آينده پيش رو دارد و در جهت ارتقاي حرفه‌اي شدن و تخصصي سازي پيش خواهد رفت.

Introduction: Knowledge of the history and developments of a discipline paves the way for comprehension of what has happened before as well as understanding the contemporary phenomena and creating insight for the future; this way, it creates knowledge and leads to the creation and reconstruction of a discipline. Accordingly, understanding evolution from historical facet in nursing seems indispensable. Despite the fact that more than 50 years have passed since the establishment of schools and nursing education in Isfahan not much information is available and a very few studies have been done in this regard; in so doing, this study endeavors to examine the evolution of nursing education in Isfahan. Methods: The is a qualitative research with historical survey that 12 in-depth interviews were conducted and 80 journals, booklets and old books, 350 historical and old photographs were examined. The codes obtained from the interviews as well as the items obtained from the texts were put together to develop the structure of the narrative, which shows the evolution of education in the nursing in Isfahan. Results: The obtained narratives were as follows: Higher School of Nursing from the years 1968 to 1976 and 1976 to 1982, educational complex of Isfahan belonging to the Ministry of Health and Welfare and the evolution of the Isfahan faculty of Nursing and Midwifery during and after the Islamic revolution. Conclusion: Since nursing care and nursing education has grown rapidly in other countries, it seems that nursing education, especially in Isfahan as one of the metropolitan cities in Iran has many prospects in the future and can move towards promotion of professionalism and specialization.