تجربه زيسته دانشجويان مشروطي علوم پزشكي از افت تحصيلي، يك مطالعه پديدار شناسانه

The lived experience of conditional medical students from academic failure: A phenomenological study

مقدمه: توانمندسازي دانشجويان و جلوگيري از افت تحصيلي يكي از مهم‌ترين موضوعات دانشگاه‌هاي علوم پزشكي است. علل و عواملي در طول تحصيل دانشجويان، كيفيت روند يادگيري فراگيران را كاهش مي‌دهد و منجر به افت تحصيلي و مشروطي برخي از آنان مي‌شود. اين مطالعه با هدف بررسي تجارب زيسته دانشجويان مشروطي علوم پزشكي اصفهان انجام شد. روش‌ها: مطالعه كيفي حاضر با رويكرد پديدارشناختي و مروري بر تجربيات زيسته دانشجويان در سال تحصيلي 1398-1397 در دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شد. داده‌ها با استفاده از روش مصاحبه نيمه ساختاري و به صورت حضوري و با روش نمونه‌گيري داوطلبانه انجام و بر اساس روش تحليل محتوا به صورت دستي تجزيه و تحليل شد. نتايج: در مجموع 31 دانشجوي مشروطي تا رسيدن به اشباع نظري داده‌ها مصاحبه شدند. در تجزيه و تحليل مصاحبه‌ها، در مجموع 131 كد باز، 30 كد محوري و 5 كد گزينشي به دست آمد. بيش‌ترين تعداد عوامل افت تحصيلي از ديدگاه دانشجويان در كد گزينشي عوامل فردي قرار گرفت. ساير عوامل افت تحصيلي در 4 كد گزينشي محيط آموزشي، عوامل روانشناختي، عوامل مرتبط با خانواده و جامعه، عوامل مرتبط با اساتيد بود. متداول‌ترين كدهايي كه دانشجويان به آنها اشاره كردند عبارتند از: عدم انگيزه، حواس پرتي، مشكلات مالي، سخت‌گيري استاد، روحيه افسرده، نااميدي از مشاغل آينده، ناتواني والدين و اعتماد به نفس پايين. نتيجه‌گيري: با توجه به علل و زمينه‌هاي مختلف مؤثر در ايجاد افت تحصيلي، داشتن ديدگاه يكپارچه و جامع از سوي نظام آموزشي و خانواده‌ها در برخورد با مسأله افت تحصيلي ضروري است.

Empowering students and preventing academic failure is one of the prominent issues for medical students. Causes and factors during students' studies reduce the quality of students' learning process and leads to academic and conditional dropout of some students. This study sought to investigate these factors from the view of Isfahan medical students. Methods: This qualitative study was conducted with a phenomenological approach and a review of the lived experiences of probationary students in the academic years 2018-2019 at Isfahan University of Medical Sciences. Data were collected using semi-structured interview individually in writing and by voluntary sampling method and based on content analysis strategy were analyzed manually. Results: A total of 31 probationary students were interviewed until the theoretical saturation of the data was reached. As to the analysis of the interviews, a total of 131 open codes, 30 pivotal codes and 5 selective codes were obtained. The highest number of factors of academic failure from the views of students were placed in the selection code of individual factors. Other factors of academic failure were in 4 selection codes of educational environment, psychological factors, factors related to family and community, factors related to professors. The common codes cited by students are as follows: lack of motivation, distraction, financial difficulties, teacher rigor, depressed mood, frustration with future careers, parental incompetence, and low self-esteem. Conclusion: Considering the causes and different areas that are effective in creating academic failure, it is necessary to have an integrated and comprehensive view of education authorities and families in dealing with the issue of academic failure.