كليدواژه :
ساختار فضايي , انعطاف پذيري , شبكه معابر , طرح جامع
چكيده فارسي :
معابر شهري به عنوان يكي از اساسي ترين عوامل شكل دهنده ساختار فضايي شهرها مي باشند. هدف از تهيه طرح هاي توسعه توسط برنامه‌ريزان شهري علاوه بر حل معضلات موجود، ترسيم آينده‌اي مطلوب و بهينه براي شهرها مي باشد. ساختار فضايي در سطح كلان ابزار مناسبي در اين خصوص محسوب مي‌گردد. بنابراين توجه به سياست ها، اهداف كلان كالبدي و عملكردي توسعه شهر امري اجتناب نا پذير است. چرا كه تغيير در ساختار فضايي شهري به منزله تغيير در سياست ها و اهداف توسعه آتي شهر خواهد بود. امري كه قانون گذار نيز به شكلي در ماده 5 از قانون تاسيس شوراي عالي شهرسازي و معماري ايران ديده بود. با اين وجود در رابطه با سنجش انعطاف پذيري طرح‌هاي توسعه شهري نسبت به تغييرات ناشي از اعمال سياست‌هاي شهري تحقيقات كافي صورت نگرفته است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسي تغييرات ساختار فضايي شهر ساري متاثر از تصميمات كميسيون ماده 5 شوراي عالي شهرسازي و معماري و ميزان انعطاف پذيري ساختار فضايي اين شهر، به عنوان مركز يكي از استان‌هاي مهم ايران كه از نظر تحولات جمعيتي و فعاليتي، از سوي نيروهاي مختلف در معرض فشار است در برابر تغييرات مربوط به شبكه معابر مورد بوده است. بدين ترتيب ابتدا ساختار فضايي شهر با تاكيد بر معابر از دل خروجي‌هاي طرح استخراج و سپس آستانه تحمل آن بر اساس الگوهاي طراحي شده تعيين شده است. همچنين در اين تحقيق با در اختيار داشتن اطلاعات قبل و بعد از اعمال نظرات كميسيون ماده 5 بر روي شهر به طور مشخص بر روي معابر از آزمون مك نمار در جهت بررسي معنادار بودن تغييرات استفاده شده است. نتايج اين آزمون حاكي از آن است كه از بين 193 محور موجود در شهر كه در 5 دسته تقسيم‌شده‌اند بعد از تغييرات كميسيون ماده5، 32 محور داراي مغايرت و 161 محور بدون مغايرت باقي ماندند و مقدار كاي دو به‌دست‌آمده از آزمون، 2.89 مي‌باشد.بنابراين ضرورت توجه به آستانه‌ي انعطاف‌پذيري ساختار فضايي شهري در جلسات كميسيون ماده 5 امري ضروري مي باشد.
چكيده لاتين :
Streets network is one of the main factors in creating cities' spatial structure. The purpose of preparing development plans by urban planners in addition to solving the existing problems is to depict a desirable and optimal future for cities. Spatial structure at the macro level is an appropriate tool in this regard. So, paying attention to policies, macro-physical and functional goals of the city is inevitable because a change into the urban spatial structure will be a change into policies and future development goals of the city. The thing that the legislator had seen in the article 5 of the law establishing the Supreme Council of Urban Planning and Architecture of Iran, and However, there is a lack of research on measuring the flexibility of urban development plans as a result of enacting urban policies. So the research aims to assess the changes of Sari’s spatial structure, affected by the decisions of the Article 5 Commission of the Supreme Council of Urban Planning and Architecture of Iran, and the degree of flexibility of the spatial structure of this city, as the center of one of the most important provinces of Iran, which is under pressure from the changes in population and activity that is under pressure from various forces against changes related to the network of passages. Thus, at first, the spatial structure of the city has been extracted from the outputs of the plan with an emphasis on the roads, and then its tolerance threshold is determined based on the designed patterns. Also in this research, by having information before and after applying the opinions of the Article 5 Commission on the city, specifically on the roads, the McNemar test has been used to check the significance of the changes. The results of the test indicate that out of 193 roads in the city, divided into 5 categories after the changes of Article 5 Commission, 32 roads with discrepancies and 161 roads remained without discrepancies, and the amount of chi-square obtained from the test is 2.89.
