كليدواژه :
اصطلاحات زباني , مفهوم , دلالت , ريخت‌شناسي , زبان تخصصي , وام گرفتن
چكيده فارسي :
به خوبي مشخص شده است كه اصطلاحات زباني يك زبان «حرفه‌اي» يا «تخصصي» است كه عدم درك آن در سطح مفهومي، ريخت‌شناسي و نحوي باعث عدم موفقيت ارتباطات مي‌شود. اين در شرايطي است كه انتقال دانش علمي نياز به يكپارچگي اصطلاحات مربوطه مورد استفاده دارد. مطالعات نشان داده‌اند كه زبان تخصصي هشتاد درصد متون علمي را تشكيل مي‌دهد. اگر در اين زبان مشكلي در رابطه با ساخت اصطلاحات فني وجود داشته باشد، آنگاه ارتباطات علمي به شكل صحيح حاصل نمي‌شود. بااين‌حال، اين بدان معني نيست كه مشكل تنها يك مسئله فني است، هرچند كه هست. در واقع، عوامل عيني و ذهني در انتخاب‌ها و سياست‌هايي كه توسط كشورهاي عربي در زمينه آموزش و تحقيقات پيگيري شده است، وجود دارد كه پيامدهاي ناكامي‌هاي اجتماعي، فرهنگي و شناختي، جلوگيري از كار نهادينه شده، سهل انگاري در ساخت يك كشور مستقل، درك ناكافي از تئوري‌ها و رويكردهاي زباني و ضعيف عربي در زمينه توسعه اصطلاحات است. اين امر مستلزم بازنگري در مورد زبان‌شناسي‌هاي ارتقاء يافته در دانشگاه‌ها، و بررسي دقيق علمي، با هدف اصلاح جنبه‌هاي ناقص آن، معرفي ساير تئوري‌هاي مناسب با واقعيت وضعيت ما، و باز كردن آنها در فضاهاي اجتماعي براي كمك به توسعه همه جانبه، كه مي‌تواند ستون يك پروژه اجتماعي در اين زمينه باشد.
چكيده لاتين :
It is well established that linguistic terminology is a “professional” or “specialized” language whose inadequacy at the conceptual, morphological and syntactic levels results in communication failure. This is due to the fact that the delivery of scientific knowledge requires the integrity of the relevant terms used. Studies have shown that specialized language constitutes eighty percent of scientific texts. If there is a problem in this language related to the make-up of the technical term, then scientific communication is not achieved. However, this does not mean that the problem is only a technical one, though it is. Rather, there are objective and subjective factors involved in the options and policies that have been pursued by Arab countries in the field of education and research, as well as the implications of social, cultural and cognitive failures, avoidance of institutionalized work, negligence of building an independent state, inadequate understanding of linguistic theories and approaches, and the poor development of Arabic in the field of terminology. This necessitates a review of the linguistics promoted in academia, subjecting it to scientific scrutiny, with view to correcting its defective aspects, introducing other theories that are suitable to the reality of our situation, and opening them to social spaces to contribute to comprehensive development, which would constitute the pillar of a societal project in this regard.
