پديد آورندگان :
صوري، صابر دانشگاه علوم پزشكي قزوين - دانشكده بهداشت - مركز تحقيقات دانشجويي، قزوين، ايران , عامرزاده، محمد دانشگاه علوم پزشكي قزوين - پژوهشكده پيشگيري از بيماري هاي غير واگير - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، قزوين، ايران , كلهر، روح الله دانشگاه علوم پزشكي قزوين - پژوهشكده پيشگيري از بيماري هاي غير واگير - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، قزوين، ايران , رفيعي، سيما دانشگاه علوم پزشكي قزوين - پژوهشكده پيشگيري از بيماري هاي غير واگير - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت، قزوين، ايران
كليدواژه :
اضطراب , استرس , رفتار محافظتي , كوويد- 19 , پرستاران
چكيده فارسي :
مقدمه: كاركنان بهداشتي درماني به‌ويژه پرستاران، در معرض خطر بالاي ابتلا به ويروس كرونا و بروز مشكلات روحي-رواني مانند اضطراب، استرس و افسردگي قرار دارند. هدف مطالعه حاضر بررسي ارتباط ميان اضطراب و استرس ناشي از بيماري كوويد-19 در پرستاران با رفتارهاي پيشگيرانه آن‌ها مي‌باشد.
روش كار: اين مطالعه مقطعي بر روي پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي ارجاعي كوويد-19 شهر قزوين در سال 1399 انجام شد. از بين 645 پرستار، 260 پرستار به‌صورت تصادفي انتخاب شدند. به‌منظور گردآوري داده‌ها از سه پرسشنامه اطلاعات جمعيت شناختي و زمينه‌اي، پرسشنامه اضطراب و استرس كوويد-19 و پرسشنامه رفتارهاي پيشگيرانه و احتياطي كوويد-19 استفاده شد. از روش‌هاي آماري توصيفي، همبستگي پيرسون، آزمون تي و آناليز واريانس يك‌طرفه و تحليل رگرسيون لجستيك دووجهي (Binary) در فاصله اطمينان 95 درصد استفاده گرديد.
يافته ها: شيوع علائم اضطراب در پرستاران 32/08 درصد و ميانگين نمره رفتار حفاظتي آنان 5/66±18/45 و بيشترين نمره 4/7±22/06 بوده است. رابطه منفي بين اضطراب و رفتار احتياطي پرستاران (0/36-=β) و تأثير معنادار استرس كوويد-19 بر رفتار محافظتي آن‌ها (0/22-=β) در سطح معناداري 0/05 تأييد گرديد. با افزودن استرس به‌عنوان يك عامل مداخله‌گر، نقش ميانجي استرس در رابطه بين اضطراب و رفتار احتياطي پرستاران مورد تأييد قرار گرفت (0/18-=β). پرستاران زير 35 سال با احتمال بيشتري از دستورالعمل‌هاي حفاظتي تبعيت مي كنند (1/62=OR) و نيز كاركنان با سابقه كاري بين 6 تا 10 سال به ترتيب 32 و 37 برابر احتمال بيشتري براي تبعيت از دستورالعمل هاي حفاظتي داشتند.
نتيجه گيري: احتمال استفاده مؤثر از وسايل حفاظت فردي و رعايت دستورالعمل‌هاي محافظتي در پرستاران با سطح اضطراب شديد و بسيار شديد كمتر مي‌باشد. در افراد با سطوح استرس كنترل‌شده، اين احتمال به‌مراتب بيشتر است. لذا كليه مراكز ارائه‌دهنده خدمات سلامت لازم است برنامه‌هاي حمايتي بر تأكيد بر ارتقاي سلامت روان كاركنان را ترتيب دهند.
چكيده لاتين :
Introduction: Health workers, especially nurses, are facing a high risk of contracting the COVID-19 and consequent mental disorders such as stress, anxiety and depression. We aimed to study the relationship between anxiety, stress and the protective behavior of nurses during the Covid-19 pandemic.
Material and Methods: This cross-sectional study was conducted on nurses working in COVID -19 referral hospitals in Qazvin, Iran, in 2020. Out of 645 nurses working in two hospitals, 260 of them were selected randomly. Three questionnaires including demographic and contextual information, COVID-19 anxiety, stress and precautionary behaviors against COVID-19 were used. Descriptive statistical methods, Pearson correlation, t-test and one-way analysis of variance and binary logistic regression analysis were applied at 95% confidence interval.
Results: The prevalence of anxiety symptoms in nurses was 32.08%, the mean score of protective behavior was 18.45+5.66 and the maximum score was 22.06+4.7. The negative relationship between anxiety and nurses precautionary behavior) β=-0.36, P<0.05) and the significant effect of COVID-19 stress on nurses’ behavior) β=-0.22, P<0.05) were confirmed. Furthermore, adding stress as an interfering factor, affirmed the mediating role of stress in the relationship between anxiety and nurses’ precautionary behavior (β=-0.18, P<0.05). Nurses under 35 years of age were more likely (OR=1.62, P=0.004) to follow the protective rules; those with 6 to 10 years of hospital experience were respectively 32 times and 37 times more probable to use personnel protective equipment (PPE) (OR=1.32, P=0.002) .
Conclusion: The probability of effective use of PPE and observance of protective guidelines among nurses with severe and very severe anxiety levels was less than their counterparts. While in those with controlled level of stress level such obedience was much more probable. Therefore, all health service providers, need to develop supportive programs to emphasize on the promotion of employees’ mental health.
