عنوان مقاله :
بررسي و نقد بومي سازي آموزش فلسفه به كودكان و نوجوانان: مطالعه تطبيقي دو رمان كودك فيلسوف ليلا و ليزا كودكي در مدرسه
عنوان به زبان ديگر :
A study and Criticism of P4C localization in Iran: a comparative reading of Leila, the Philosopher Child and Lisa
پديد آورندگان :
گرگي، حميده دانشگاه شهيد چمران، اهواز، ايران , ايزدپناه، امين دانشگاه شيراز - دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي، شيراز، ايران
كليدواژه :
آموزش فلسفه به كودكان و نوجوانان , ليزا كودكي در مدرسه , كودك فيلسوف،ليلا , بومي سازي فبك , بررسي تطبيقي , رمان فلسفي
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش بررسي تطبيقي رمان كودك فيلسوف ليلا و رمان ليزا كودكي در مدرسه است. كودك فيلسوف ليلا
نمونه اي است از تالش هاي پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي كه با هدف بومي سازي محتواي مورد استفاده در جنبش
فبك، بر اساس پيش متن آن، يعني اثر ليپمن. در اين پژوهش بر آنيم با بررسي تفاوت محتوايي دو اثر، ضمن شناسايي تفاوت
محتوايي آنها، ماهيت رويكردِ بومي سازي اثر را بشناسيم. يافته هاي پژوهش نشان ميدهد تغييرهاي اعمال شده براي بومي سازي
بيشتر در اين موارد انجام شده است: 1 .نامها 2 .شعر 3 .زمان 4 .مكان 5.توصيف ها 6 .ترجمه 7 .محتوا 8 .روابط 9.فراموشي مؤلف
10 .تضاد 11 .حذف و اضافه. بنابر تحليل تطبيقي محتواي دو اثر بررسي شده و نيز تـأمل در ماهيت مؤلفه هاي مورد شناسايي،
مي توان ادعا كرد رويكرد حاكم بر بومي سازي در اين اثر از نوع تهذيبي/پالايشي است و صرفاً تلاش شده منطبق با فرهنگ
جامعه ي هدف متن اصلي تغيير يابد. بنابر اين تحليل نمي توان كودك فيلسوف ليلا را اثري تأليفي تلقي كرد و خلق آثار بومي
براي برنامه هاي فبك/ فباك گزينه منطقي تري است تا بومي سازي تهذيبي .
چكيده لاتين :
This study aims to comparatively read and analyze two novels Leila, the Philosopher Child, (Naji, 2013), and Farsi translation of Lisa by Mathew Lipman for the purpose of identifying the difference between two text. We also mean to identify the P4C localization approach of the Iranian novel. Both books are published by the Institute for Humanities and cultural studies (IHCS), which has introduced Leila, the Philosopher child as an example of its attempts towards localization of P4C. Findings show that the changes made to the pre-text include changing of names, poems, time, place, descriptions, translation, content, relationships, contrast, omission, and addition. The nature of these changes reveals that the approach of P4C content localization is dominantly purgatory, that is the changes are made to modify cultural and controversial parts of the pre-text while neglecting the fact that sometimes these changes disrupt the text and its implicit and explicit intentions. Creating original works that address Iranian children and meet the required criteria of P4C material is a more reliable approach.
عنوان نشريه :
آموزش پژوهي
