عنوان مقاله :
ارزيابي پارامترهاي استرس اكسيداتيو كارگران در معرض مواجهه توأم با صدا و ارتعاش تمام بدن: مطالعه موردي در يك صنعت ريختهگري
عنوان به زبان ديگر :
The Assessment of Oxidative Stress Parameters of Workers Co-exposed to Noise and Whole-body Vibration: A Case Study in a Foundry Industry
پديد آورندگان :
محمدي، حمزه دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , فرهنگ دهقان، سميه دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده بهداشت و ايمني - مركز تحقيقات كنترل عوامل زيان آور محيط و كار، تهران، ايران , خداكريم اردكاني، سهيلا دانشگاه علوم پزشكي شيراز - دانشكده پزشكي - گروه آمار زيستي، شيراز، ايران , گلبابايي، فريده دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت حرفه اي، تهران، ايران
كليدواژه :
استرس اكسيداتيو , مواجهه , صدا , ارتعاش تمام بدن , ريختهگري
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعات نشان ميدهند در بسياري از موارد، عوامل زيانآور محيطي مانند گرما، صدا و آلايندههاي شيميايي از طريق مكانيسم استرس اكسيداتيو اعمال اثر ميكنند. در اين مطالعه، اثر مواجهه توأم با صدا و ارتعاش تمام بدن بر برخي از پارامترهاي استرس اكسيداتيو (آنزيم سوپر اكسيد ديسموتاز (SOD)، ظرفيت تام آنتي اكسيدانتي (TAC) و مالون دي آلدئيد (MDA)) كارگران در يك صنعت ريختهگري موردبررسي قرار گرفته است.
روش كار: بر اساس محاسبات مربوط به حجم نمونه و با در نظر گرفتن معيارهاي ورود به مطالعه و تكميل فرم رضايت آگاهانه توسط افراد، شركتكنندگان طرح انتخاب گرديدند. سطح مواجهه كارگران با هر يك از استرسورهاي فيزيكي از طريق روشهاي استاندارد مربوطه موردسنجش قرار گرفت. سطح مواجهه افراد با استرسورهاي موردبررسي به سه دسته پايين، متوسط و بالا تقسيمبندي شدند. از كليه شركتكنندگان، نمونه خون بين ساعت 9 – 7 صبح گرفته شد و سپس توسط روش الايزا با توجه به پروتكل شركت سازنده كيت، نمونهها آمادهسازي و مورد تجزيهوتحليل قرار گرفتند. آزمون تحليل واريانس تك متغيره بهمنظور تعيين «اندازه اثر» هر يك از استرسورهاي فيزيكي بر پارامترهاي موردمطالعه صورت پذيرفت.
يافته ها: ميانگين سطح MDA، SOD و TAC در ميان شركتكنندگان به ترتيب nmol/ml 22/48، 61/28 U/ml و mM 1/64 برآورد گرديد. بيشترين ميزان تأثير را در بين متغيرهاي مواجهه، صدا بر سطح MDA داشته است (0/090=B) كه اين تأثير ازنظر آماري معنيدار نبود (0/865=B). در خصوص SOD، بيشترين ميزان تأثير را در بين متغيرهاي مواجهه، ارتعاش بر سطح SOD داشته است (1/469-=B) كه اين تأثير از نظر آماري معنيدار بود (0/016=P). هيچيك از متغيرهاي موردبررسي اثر معنيداري بر سطح TAC نداشتند؛ بااينحال در بين متغيرهاي مواجهه، بزرگترين ضريب اثر مربوط به ارتعاش بود ( P=0/133 و 0/077-=B).
نتيجه گيري: اثر صدا و ارتعاش بر MDA افزايشي و بر سطوح SOD وTAC كاهشي تعيين شد. اين بدان معني است كه ممكن است با افزايش مواجهه با اين عوامل زيانآور، ظرفيت سيستم آنتياكسيداني كاهش يابد. درواقع، مواجهههاي طولانيمدت با شدتهاي بالاي عوامل استرسزا، ميتواند سبب افزايش پراكسيداسون ليپيدي كنترل نشده و خارج از ظرفيت سيستم ايمني بدن گردد و همچنين سطح فعاليت آنزيمي كه به صدمات سيستم اكسيداتيو حساس بوده، كاهش يابد كه همگي درنهايت ميتواند به كاهش ظرفيت تام آنتياكسيداني بيانجامد.
چكيده لاتين :
Introduction: Studies show that in many cases, environmental hazardous agents such as heat, noise, as well as chemical pollutants cause adverse health effects through the mechanism of oxidative stress. This study has examined the effect of exposure to noise and whole-body vibration (WBV) on some parameters of oxidative stress (enzyme superoxide dismutase (SOD), total antioxidant capacity (TAC), and malondialdehyde (MDA)) of workers in a foundry industry.
Material and Methods: The workers were selected based on the calculations related to the sample size and taking into account the inclusion criteria as well as completing the informed consent form. The level of exposure to noise and WBV was measured according to ISO 9612 and ISO 2631, respectively. For each worker, the time-weighted average was calculated. The level of exposure of workers to the studied stressors was divided into three categories: low, medium, and high. The blood samples were taken from all participants between 7-9 am. Then, via ELISA method according to the protocol of the kit manufacturer, the samples were prepared and analyzed. Univariate analysis of variance was performed to determine the “effect size” of each physical stressors on the studied parameters.
Results: The mean levels of MDA, SOD, and TAC among participants were 22.48 (11.19) nmol / ml, 61.28 (10.97) U / ml, and 1.64 (0.90) mM, respectively. Among the exposure variables, noise had the largest effect on MDA level (B = 0.090), which was not statistically significant (P = 0.865). WBV had the largest effect on SOD level (B = -1.469) which was statistically significant (P = 0.016). None of the studied variables had a significant effect on the TAC level; however, among the exposure variables, the greatest effect was related to WBV (B = -0.077; P = 0.133).
Conclusion: The effect of noise on oxidative stress parameters was not statistically significant. The effect of whole-body vibration on oxidative stress parameters except SOD was not statistically significant. Noise and WBV had increasing effect on MDA and decreasing one on SOD and TAC levels.
عنوان نشريه :
بهداشت و ايمني كار