عنوان مقاله :
اثربخشي موسيقيدرماني بر پرخاشگري و رفتارهاي كليشهاي كودكان اوتيسم 9 تا 11 سال
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Music Therapy on Aggression and Stereotypical Behaviors of 9 - 11 Years old Autism Children
پديد آورندگان :
عقيلي، مجتبي دانشگاه پيام نور - گروه روان شناسي، گلستان، ايران , اصغري، آرزو دانشگاه كوثر بجنورد - دانشكده علوم انساني - گروه روان شناسي، بجنورد، ايران , نمازي، ميترا دانشگاه علوم و تحقيقات شاهرود، سمنان، ايران
كليدواژه :
موسيقيدرماني , رفتارهاي كليشهاي , پرخاشگري , اوتيسم , سلامت روان
چكيده فارسي :
هدف: هدف پژوهش اثربخشي موسيقيدرماني بر پرخاشگري و رفتارهاي كليشهاي كودكان اوتيسم 9 تا 11 سال و تأثير آن بر سلامت روان والدين آنها بوده است. روش: پژوهش حاضر نيمهآزمايشي، با طرح پيشآزمون _ پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تماميكودكان مبتلا به اوتيسم شهر گرگان به تعداد 137 نفر كه از اين ميان 30 نفر به شيوه نمونهگيري هدفمند از مدرسه يارا انتخاب شدند و بهصورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گواه (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمايش در 16 جلسه تحت موسيقيدرماني قرار گرفت و گروه گواه تا پايان پژوهش مداخلهاي دريافت نكرد. ابزار پژوهش عبارت بودند از مقياس گارز (1994)، پرسشنامه پرخاشگري آشكار و پنهان كودكان (1996) و پرسشنامه سلامت روان گلدبرگ (1979). براي آزمون فرضيه پژوهش از تحليل واريانس استفاده شد. يافتهها: نتايج پژوهش نشان داد كه موسيقيدرماني بر رفتارهاي كليشهاي، پرخاشگري جسماني، پرخاشگري كلامي، پرخاشگري رابطهاي كودكان مبتلا به اوتيسم و سلامت روان والدينشان اثربخش است (0/005>P). نتيجهگيري: استفاده از موسيقيدرماني ميتواند رفتارهاي پرخاشگرانه و كيلشهاي كودكان مبتلا به اوتيسم را كاهش دهد و سلامت روان والدينشان را بهبود ببخشد.
چكيده لاتين :
Objective: The purpose of this study was to investigate the effectiveness of music therapy on aggression and general behaviors of 9 - 11 years old autistic children and its impact on their parents' mental health. Method: The present study was semi-experimental with pre-test design with the control group. The statistical population consisted of all children with autism in Gorgan (No.137). out of them, 30 people were secreted using a targeted sampling method and randomly divided into two groups (15 experimental) and (15 control) The experimental group was subjected to 16 sessions and the control group did not receive any intervention until the end of the research. The research instrument included Garz Scale (1994), Obvious and Hidden Aggression Questionnaire (1996) and Goldberg's Mental Health Questionnaire (1979). Analysis of variance (An oval) was (used to test the hypothesis. Results: The results showed that music therapy was effective on the stereotypical behaviors, physical aggression, and verbal aggression, relational aggression of children with autism and mental health (P<0.005). Conclusion: Using music therapy can reduce aggressive and stereotypical behaviors and kilosy children with autism and improve their parents’ mental health.
عنوان نشريه :
كودكان استثنايي