بررسي الگوي ساختاري ارتباط بين تاب‌آوري و پيشرفت تحصيلي با ميانجي‌گري راهبردهاي خود‌تنظيمي و عزت‌نفس در دانش‌آموزان دبيرستاني مبتلا به فلج مغزي

Structural Model of the Relationship between Resiliency and Academic Achievement with the Mediating Role of Self-Regulation Strategies and Self-Esteem in High School Students with Cerebral Palsy

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي الگوي ساختاري ارتباط بين تاب‌آوري و پيشرفت تحصيلي با ميانجي‌گري راهبردهاي خود‌تنظيمي و عزت نفس در دانش‌آموزان دبيرستاني مبتلا به فلج مغزي بود. روش: به اين منظور تعداد 151دانش‌آموز دبيرستاني مبتلا به فلج مغزي با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس از بين دانش‌آموزان مبتلا به فلج مغزي در حال تحصيل در مدارس ويژه اين افراد در شهر اصفهان به‌عنوان نمونه پژوهش حاضر انتخاب شدند و به مقياس‌هاي تاب‌آوري كانر و ديويدسون (2003)، عزت نفس كوپر اسميت (1967)، راهبردهاي خودتنظيمي بوفارد و همكاران (1995) و پرسشنامه جمعيت‌شناختي پاسخ دادند. داده‌ها با روش الگويابي معادلات ساختاري و با استفاده از نرم‌افزار اموس-23 تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه الگوي مفهومي پژوهش با داده‌هاي تجربي برازش مطلوبي دارد. همچنين اين نتايج نشان داد كه ضرايب تمامي مسيرهاي مستقيم و غير‌مستقيم الگو معنادار است و راهبردهاي خود‌تنظيمي و عزت نفس قادر به ميانجي‌گري ارتباط بين تاب‌آوري و پيشرفت تحصيلي در دانش‌آموزان مبتلا به فلج مغزي است. نتايج: به‌طور‌كلي اين نتايج نشان مي‌دهد كه تاب‌آوري در دانش‌آموزان مبتلا به فلج مغزي هم به‌طور مستقيم و هم به‌طور غيرمستقيم و از راه تأثير بر عزت نفس و راهبردهاي خودتنظيمي، بر پيشرفت تحصيلي آنها تأثير دارد. اين نتايج مي‌تواند تلويحات مهمي براي بهبود‌بخشيدن به پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان مبتلا به فلج مغزي در بر داشته باشد.

Objective: The purpose of this study was to examine the structural model of the relationship between resiliency and academic achievement with the mediating role of self-regulation and self-esteem strategies in high school students with cerebral palsy. Method: For this purpose, 151 high school students with cerebral palsy were selected using the convenience sampling method among the students studying at special schools in Isfahan as the research sample. All participants answered to the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC), Cooper-smith Self-Esteem Inventory, Bouffard's Self-Regulatory Strategy Scale and Demographic Questionnaire. Data were analyzed using structural equation modeling (SEM) using AMOS-24 software. Results: The results showed that the conceptual model of the research with empirical data has a good fit. It was also revealed that the coefficients of all direct and indirect paths of the model are significant, and self-regulation strategies and self-esteem can mediate the relationship between resiliency and academic achievement in students with cerebral palsy. Conclusion: In general, resiliency in students with cerebral palsy affects, both directly and indirectly, their academic achievement through self-esteem and self-regulatory strategies. This result can have important implications for improving the academic achievement of students with cerebral palsy.