تأثير آموزش خودتنظيمي شناختي هيجاني بر خودكارآمدي و نارسايي هيجاني دانش‌آموزان با اختلال ناتواني يادگيري

Effect of Cognitive-Emotional Self-Regulation Training on Self-Efficacy and Emotional Failure in Students with Learning Disabilities

هدف: اين پژوهش با هدف بررسي تأثير آموزش خودتنظيمي شناختي هيجاني بر خودكارآمدي و نارسايي هيجاني دانش‌آموزان با اختلال ناتواني يادگيري انجام شد. روش: طرح پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون همراه با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش را تمامي دانش‌آموزان نارساخوان پايه ششم مقطع ابتدايي مراجعه كنند به مراكز ناتواني يادگيري آموزش و پرورش استان تهران در سال تحصيلي 98-1397 تشكيل دادند. از بين آنها، نمونه­ اي به حجم 30 دانش‌آموز (13 دانش‌آموز پسر و 17 دانش‌آموز دختر) به روش نمونه­ گيري دردسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) گمارش شدند. برنامه آموزشي خودتنظيمي شناختي هيجاني در 8 جلسه 90 دقيقه ­اي (2 جلسه در هر هفته) بر روي گروه آزمايش اجرا شد؛ در حالي­كه گروه كنترل هيچ­گونه مداخله ­اي را دريافت نكردند. به ­منظور جمع ­آوري اطلاعات از پرسشنامه­ هاي خودكارآمدي شوارزر و جروسالم و نارسايي هيجاني بگبي و همكاران استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل داده ­ها از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغبره استفاده شد. يافته­ ها: يافته­ هاي حاصل از تحليل داده ­هاي پژوهش نشان داد كه با كنترل اثر پيش‌آزمون، تفاوت معنادراي در بين نمرات خودكارآمدي و نارسايي هيجاني دو گروه آزمايش و كنترل در مرحله پس‌آزمون وجود دارد. نتيجه ­گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مي­ توان گفت كه آموزش خودتنظيمي شناختي هيجاني بر افزايش خودكارآمدي و بهبود نارسايي هيجاني دانش‌آموزان با اختلال ناتواني يادگيري تأثير دارد.

Objective: The purpose of this study was to investigate the effect of cognitive-emotional self-regulation training on self-efficacy and emotional failure in students with learning disabilities. Method: The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with control group. The statistical population of the study consisted of all students with dyslexia in the sixth grade of elementary schools who were in educational disabilities centers in districts 2, 3 and 5 of Tehran province in the academic year of 2019-2020. The number of these students was estimated at 230. Statistical population was the sample of 30 students (13 male students and 17 female students) selected by multistage cluster sampling. The experimental cognitive self-regulation training program was administered to the experimental group in 8 sessions of 90 minutes (2 sessions per week), while the control group did not receive any intervention. Schwarzer and Jerosalem Self-efficacy Questionnaires and EBSIs were used to collect data. Multivariate analysis of covariance was used to analyze the data. . Results: The results of the analysis of the data showed that there was a significant difference between self-efficacy and emotional failure scores in the experimental and control groups in the post-test. Conclusion: Therefore, it can be said that cognitive-emotional self-regulation training has an effect on increasing self-efficacy and improving emotional failure in students with learning disabilities.