بررسي ارتباط سبك‌هاي فرزندپروري مادران با پرخاشگري كودكان 10تا 12 ساله شهر تالش

فاقد عنوان لاتين

مقدمه و هدف:ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي ﯾﮑﯽ از ﺷﺎﯾﻊﺗﺮﯾﻦ ﻣﺸﮑﻼت ﮐﻮدﮐﺎن و ﻧﻮﺟﻮاﻧﺎن و از دﻻﯾﻞ ﻣﻬﻢ ارﺟﺎع آﻧﺎن ﺑﻪ ﻣﺮاﮐﺰ ﻣﺸﺎوره و روان درﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ. پرخاشگري سهم بسزايي در ايجاد اختلال رفتاري در كودكان دارد و نقش سبك فرزندپروري در ايجاد و يا كاهش اين اختلال غير قابل انكار است. روش كار:مطالعه حاضر با روش توصيفي همبستگي در سال 1398 در مدارس ابتدايي شهر تالش انجام گرديد. 334 دانش اموز با روش نمونه گيري طبقه اي چند مرحله اي انتخاب و در مطالعه مشاركت نمودند. داده ها بوسيله پرسشنامه هاي استاندارد فرزندپروري بامريند و پرخاشگري باس و پري جمع آوري گرديد. شاخص هاي توصيفي، اناليز واريانس و رگرسيون خطي جهت تحليل داده ها با استفاده ازنسخه 25 نرم افزارآماري SPSS محاسبه گرديد. يافته ها:بيشتر مشاركت كنندگان فرزند اول خانواده بودند.سبك فرزند پروري (91د رصد ) اقتدار منطقي، (8.3درصد) آمرانه و (0.7درصد) آزادگذاري به دست آمد، توزيع ميانگين نمره كلي پرخاشگري 76.31 و در بين سازه ها ، بيشترين نمره، بدني23.04 و كمترين كلامي 14.02 بود. يافته هاي حاصل از آزمون كروسكال واليس، تفاوت معني داري در ميانگبن نمرات پرخاشگري براساس سبك غالب فرزند پروري را نشان دادند. نتايج ضرايب رگرسيون خطي ساده و ضرايب تعيين ، رابطه سازه آزادگذاري را با پرخاشگري معني دار (0.05=p value) نشان داد. نتيجه گيري:با توجه به اينكه امروزه نقش سنتي خانواده ها و اوليا در تربيت فرزندان تغيير يافته و عوامل متعدد ديگري از جمله جامعه،شبكه هاي اجتماعي وهمسالان بخشي از نقش خانواده ها را برعهده گرفته اند ،به نظر مي رسد كه مي بايست نوع نگرش به مقوله فرزند پروري را تغيير داد.

فاقد چكيده لاتين