بررسي ارتباط عوامل آموزشي با انگيزه پيشرفت تحصيلي در دانشجويان (مورد مطالعه: دانشجويان حسابداري دانشكده فني و حرفه اي اطهر اراك)

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر به بررسي تاثير عوامل آموزشي بر انگيزه پيشرفت تحصيلي دانشجويان حسابداري دختران اراك – اطهر پرداخته است. روش تحقيق توصيفي-پيمايشي است و جامعه آماري شامل دانشجويان دوره كارداني دانشكده ي فني و حرفه اي دانشكده فني و حرفه اي اطهر اراك به تعداد 100 نفر مي باشند كه نمونه گيري با استفاده از روش تصادفي ساده و فرمول كوكران انجام شد و تعداد 80 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلي در اين پژوهش پرسشنامه استاندارد مي باشد كه روايي و پايايي آن تائيد شده است. براي سنجش انگيزه پيشرفت تحصيلي از پرسشنامه حسيني و همكاران(1387) استفاده شد. عوامل آموزشي كه در مطالعه حاضر مورد بررسي قرار گرفتند، عبارت بودند از: محتواي آموزش، استاد، روش تدريس، ارزشيابي، محيط فيزيكي، جو كلاس، و مديريت كه از پرسشنامه پور آتشي و زماني (1397) استفاده شده است. از نرم افزار SPSS و آزمون هاي كولموگروف-اسميرنوف و ضريب همبستگي جهت تحليل داده ها استفاده شده است. نتايج حاصل از تحليل داده ها نشان داد كه بين محتواي آموزشي و انگيزه پيشرفت تحصيلي؛ استاد و انگيزه پيشرفت تحصيلي؛ محيط فيزيكي و انگيزه پيشرفت تحصيلي ؛ مديريت و انگيزه پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

فاقد چكيده لاتين