رابطه ي ادراك از محيط كلاس درس و خودكارآمدي تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر بررسي رابطه ي ادراك از محيط كلاس درس و خودكارآمدي تحصيلي با عملكرد تحصيلي دانش آموزان دوره ابتدايي شهر اهواز بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگي مي باشد. شركت كنندگان در اين پژوهش 250 نفر از دانش آموزان دوره ابتدايي شهر اهواز بودند، كه به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شدند. ابزارهاي استفاده شده در اين پژوهش مقياس ادراك از محيط مدرسه فراسر و همكاران (1996)، پرسشنامه خودكارآمدي تحصيلي موريس (2001) و مقياس عملكرد تحصيلي درتاج (1383) بودند. براي بررسي روايي و پايايي اين ابزارها از روش همساني دروني و ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد، همچنين براي بررسي داده ها از روش آماري همبستگي و رگرسيون چندگانه همزمان با استفاده از نرم-افزار spss24 استفاده شد. يافته نشان داد كه بين ادراك از محيط كلاس درس و عملكرد تحصيلي رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. همچنين بين خودكارآمدي تحصيلي و عملكرد تحصيلي دانش آموزان رابطه ي مثبت و معني داري وجود دارد. در نهايت نتايج رگرسيون چندگانه همزمان نشان داد كه ادراك از محيط كلاس درس و خودكارآمدي تحصيلي به صورت مثبت با عملكرد تحصيلي رابطه دارند.

فاقد چكيده لاتين