رابطه فرسودگي تحصيلي بر انحرافات اخلاقي دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگيان پرديس شهيد هاشمي نژاد مشهد

فاقد عنوان لاتين

هدف اصلي در اين مقاله تعيين رابطه فرسودگي تحصيلي با انحرافات اخلاقي در دانشجو معلمان پرديس شهيد هاشمي نژاد مشهد در سال تحصيلي 1400-1401 است.مسلما نقش فرسودگي تحصيلي و كيفيت تجارب يادگيري در احساس بي انگيزگي و نگرش بدي نسبت به انجام تكاليف درسي و مطالعهدرسي بي چون و چرا است. در پژوهش حاضر از روش تحقيق توصيفي از نوع همبستگي براي بررسي رابطه بين متغيرها استفاده شده است.براي اجراي مقياس ها،نمونه اي تصادفي شامل 263دانشجو معلم پرديس شهيد هاشمي نژاد مشهد. انتخاب شدند .ابزارهاي مورد استفاده در اين تحقيق شامل دو فرم پرسشنامه است كه براي فرسودگي تحصيلي از پرسشنامه فرسودگي تحصيلي مسلش (MBI) ساخته شده توسط شائوفلي و همكاران (2002) با 15 گونه در يك طيف ليكرت 7 درجه اي از هرگز تا هميشه با آلفاي كرونباخ تخمين زده شده ، 0/88 وتنصيف كل مقياس 0/87 استفاده شد و همچنين براي انحرافات اخلاقي از پرسشنامه انحرافات اخلاقي از مدل كارووانا و همكاران با33 گويه و طيف ليكرت در حالت پنجگانه(كاملا موافقم، موافقم، نظري ندارم، مخالفم، كاملا مخالفم) باآلفاي كرونباخ 75/. استفاده شد كه به صورت پرسشنامه الكترونيكي در اختيار افراد قرار گرفت .در تجزيه و تحليل داده ها از روش روش همبستگي پيرسون استفاده شد.نتايج حاكي از آن است كه بين فرسودگي تحصيلي دانشجويان و مولفه نبودن هدف يا ارزش هاي اخلاقي دانشجويان رابطه معناداري وجود دارد ولي بين فرسودگي تحصيلي دانشجويان ومولفه هاي در حال امتحان دادن دانشجويان و فريب دادن و سرقت ادبي رابطه معناداري وجود ندارد.

فاقد چكيده لاتين