كليدواژه :
كلمات‌الشعرا , تصحيح متون , محمد افضل سرخوش , تذكره‌هاي فارسي سدۀ 11ق
چكيده فارسي :
كلمات‌الشعرا، تذكرۀ شاعران فارسي‌زبان هند در عهد نورالدين جهانگير تا اورنگ‌زيب بابري، تأليف محمد افضل متخلص به سرخوش، شاعر و نويسندۀ سده‌هاي 11-12ق، است. اين كتاب اولين‌بار در سال 1942م در لاهور، سپس در سال 1951م در مدراس و آخرين‌بار در سال 1389 به تصحيح علي‌رضا قزوه در تهران منتشر شده است. قزوه در تصحيح كلمات‌الشعرا از دو چاپ قبلي و سه دستنويس آن بهره برده‌است. نگارندگان در اين مقاله چاپ‌هاي پيشين اين كتاب را با تصحيح قزوه مقابله كرده‌اند و به اين نتيجه رسيده‌اند كه چاپ قزوه از برخي جهات نسبت به آن‌ها برتر است، اما كاستي‌ها و ايرادات نسبتاً چشم گيري هم در آن مشاهده مي‌شود كه شماري از آن‌ها از جنبه‌هاي ذيل بررسي شده‌اند: صورت‌هاي نادرست (كلمات يا عبارات مغلوط)، نسخه‌بدل‌ها (گزارش ناقص، برتري بر متن، همساني با متن، ناهماهنگي با متن)، و اشكالات كلّي و روش‌شناختي (تفاوت ضبط‌ها در مقدمۀ مصحح، جابه‌جايي و آميختگي بخش‌ها، تكرار، نداشتن تعليقات و ناقص بودن نمايه‌ها).
چكيده لاتين :
Kalamāt al-Sho‘arā is a biography of the Persian-speaking poets of India in the time of Nur-ud-din Jahangir to Aurangzeb baburi, written by Mohammad Afzal Nicknamed Sarkhosh, a poet and writer of the 11th-12th centuries. This book was first published in 1942 in Lahore, then in 1951 in Madras, and last published in 2010 by Alireza Qazveh in Tehran. In this article, the authors have compared the previous editions of this book with Qazveh correction and have come to the conclusion that Qazveh printing is superior to them in some respects, but there are also relatively significant shortcomings and drawbacks in it, some of which have been explored in the following sections: incorrect forms (Wrong words or phrases), variant copies (incomplete reporting, Superiority over text, similarity to text, inconsistency with the text), and general and methodological defections (differences in recordings in the preface of the corrector, movement and merging of sections, repetition, lack of comments and incompleteness of indexes).
