نقش رشد طبقه متوسط جامعه در تغيير گفتمان غالب جامعه ايران از 1332 تا 1357( با تأكيد بر نظريه تحليل گفتمان لاكلاو و موف)

اﻣﺮوزه در ﺟﻨﮓﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺗﻼش ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، از ﻃﺮﯾـﻖ ﺗﻐﯿﯿـﺮ و ﺟﺎﺑـﻪ ﺟـﺎﯾﯽ اﻧﮕﺎرهﻫﺎي ذﻫﻨﯽ اﻓﺮاد ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﺑﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻫﮋﻣﻮﻧﯽ ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﯽ، ﻣﺴﯿﺮ ﺟﻮاﻣﻊ را ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻫﺪﻓﯽ ﻣﺸﺨﺺ ﺗﻐﯿﯿـﺮ داده ﯾـﺎ از ﭘﯿﮕﯿﺮي اﻫﺪاﻓﯽ ﺧﺎص ﻣﻨﺼﺮف و ﻣﻨﺤﺮف ﻧﻤﻮد. ﻣﺴﺌﻠﻪ ﻣﻬﻤﯽ ﮐﻪ ﻣﺼـﺎدﯾﻖ آن در ﺗﺤـﻮﻻت اﺟﺘﻤـﺎﻋﯽ اﯾـﺮان ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺑﻪﺧﻮﺑﯽ ﻧﻤﺎﯾﺎن اﺳﺖ؛ از اﯾﻦ رو در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺗﻼش ﮔﺮدﯾﺪ رﺷﺪ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﯾـﺮان - ﺑـﻪ ﻋﻨـﻮان ﯾﮑﯽ از اﺑﻌﺎد ﺗﺤﻮﻻت اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ- در ﺑﯿﻦ ﺳﺎلﻫﺎي 1332 ﺗﺎ 1357 ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗـﺮار ﮔﯿـﺮد. ﭘـﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف در ﻧﻮع ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﮐﺎرﺑﺮدي و از ﻧﻈﺮ روش در دﺳـﺘﻪ ﺗﺤﻘﯿﻘـﺎت ﺗـﺎرﯾﺨﯽ ﻗـﺮار دارد ﮐـﻪ ﺑـﺎ روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔـﯽ ﺑـﺎ روش ﺗﺤﻠﯿـﻞ ﮔﻔﺘﻤـﺎن داده ﻫـﺎي ﺟﻤـﻊ آوريﺷـﺪه ﺑـﻪ روش اﺳـﻨﺎدي (ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧـﻪ اي) و اﺑـﺰار ﻓﯿﺶﺑﺮداري ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﯾﻪوﺗﺤﻠﯿﻞ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﺻﻠﻪ، ارﺗﻘﺎي ﺳﻄﺢ ﺑﻬﺪاﺷﺖ، ﺳﻮاد، رﻓﺎه، ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑـﺎ ﺳـﺎﯾﺮ ﮐﺸـﻮرﻫﺎ و ... در اﯾـﺮان ﺑﺎﻋـﺚ رﺷﺪ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﮔﺮدﯾﺪه ﮐﻪ اﯾﻦ اﻣﺮ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎرآﻣﺪي، ﻋﻘﻞﮔﺮاﯾﯽ، ﺗﺤﺼﯿﻠﮕﺮاﯾﯽ، ﻧﻮﮔﺮاﯾﯽ، دﻣﮑﺮاﺳـﯽ ﺧـﻮاﻫﯽ و ﻋﺪم ﺗﻌﻠﻖ ﻧﺴﺒﯽ ﺑﻪ ﺳﻄﻮح ﻋﺎﻟﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮔﻔﺘﻤﺎن ﻏﺎﻟﺐ در ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺗﺰﻟﺰل ﮔﻔﺘﻤﺎن ﺣﺎﮐﻤﯿﺖ و درﻧﻬﺎﯾﺖ ﺳﻘﻮط ﻧﻈﺎم ﺣﺎﮐﻢ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﭼﺮاغ راﻫﯽ ﺑﺮاي ﻋﺒﺮت ﺣﺎﮐﻤﺎن در راﺳﺘﺎي اﻫﻤﯿﺖ ﺑﺨﺸﯿﺪن ﺑﻪ اﻧﮕﺎرهﻫﺎي ﮔﻔﺘﻤﺎﻧﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑـﻮده و زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﯽ ﺑﺪﯾﻊ ﺑﺮاي ﻃﺮاﺣﺎن ﺟﻨﮓﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﺗﻤﺎم ﺑﺮﻫﻪﻫﺎي ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ.