عنوان مقاله :
زبان عرفاني در مثنوي معنوي مولوي
عنوان به زبان ديگر :
Mystical Language in Rumi's Masnavi Manavi
پديد آورندگان :
سعادتي، افسانه دانشگاه شهيد چمران اهواز , گلي زاده، پروين دانشگاه شهيد چمران اهواز , ابراهيمي، مختار دانشگاه شهيد چمران اهواز
كليدواژه :
مثنوي معنوي , زبان عرفاني , تمثيل , نماد , تجربۀ عرفاني
چكيده فارسي :
بيان تجارب عرفاني، همواره يكي از مهم‌ترين مباحث در ديدگاه عرفا بوده است. بررسي جنبه‌هاي پديداري اين تجارب، بيرون از زبان امكان‌پذير نيست. اين در حالي است كه زبان نيز در تبيين تجربه‌هاي عرفاني نارساست و به همين سبب عارفان، به شكل‌هاي هنري و ادبي زبان روي آورده‌اند، نماد و تمثيل دو شكل هنري از جمله شكل‌هاي هنري زبان است. اين پژوهش به شيوۀ تحليلي در پي بررسي و تحليل چگونگي به كارگيري تمثيل و نماد جهت آشكار كردن تجربه‌هاي عرفاني مولوي در مثنوي است. مولوي در راستاي به كارگيري تمثيل با در نظر گرفتن تنگناهاي زبان بشري كوشيده است تا با زبان ويژه خويش، راه را بر تأويل‌هاي عرفاني براي خود و مخاطب بگشايد. آنچه در فهم زبان مثنوي اهميت دارد، شناخت زبان نمادگرا در فضاي گستردة اين اثر است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه مولوي با آگاهي از ظرفيت‌هاي كلامي، به زبان عرفاني خود پويايي داده است. توجّه به زبان و كاستي‌هاي آن، معناگرايي، تكرار واژگان ويژه و تمركز بر انديشه‌اي واحد، آگاهي ازتجربه‌هاي عرفاني در عينِ بيان‌ناپذيري آن‌ها و ادراك مخاطبان از جمله عوامل مؤثر در درك زبان عرفاني مثنوي معنوي است.
چكيده لاتين :
One of the most important topics among mystics has always been the expression of mystical experiences. It is not possible to study the phenomenological aspects of these experiences outside of language. But language is insufficient in explaining mystical experiences, and for this reason mystics have turned to artistic and literary forms of language. Symbol and allegory are two forms of artistic language. By using analytical method, the present research investigates the question of how Jalāl-al Din Rumi used allegory and symbols to reveal his mystical experiences in Masnavi Manavi. Considering the limitations of human language, Rumi has tried to open the way to mystical interpretations for himself and the audience with his special language. To understand the language of Masnavi, it is important to know its symbolic language. The findings of the research show that Rumi has given dynamism to his mystical language by using his own verbal capacities. Attention to language and its defects, semantics, repetition of special words and focusing on a single thought, awareness of mystical experiences with regard to their inexpressibility and the level of understanding of audience are among the effective factors in the mystical language of Masnavi.
عنوان نشريه :
ادبيات عرفاني و اسطوره شناختي دانشگاه آزاد اسلامي
