رابطه سبك هاي فرزندپروري و خودكارآمدي با گرايش به مواد مخدر در دانشجويان: نقش ميانجي تكانشگري

The Relationship between Parenting Styles and Self-efficacy with Tendency to Drugs in Students: The Mediating Role of Impulsivity

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين سبك‌هاي فرزندپروري و خودكارآمدي با گرايش به مصرف مواد مخدر و با در نظر گرفتن نقش ميانجي تكانشگري بود. روش: روش پژوهش توصيفي-همبستگي از نوع معادلات ساختاري بود. جامعه ي آماري پژوهش را دانشجويان دانشگاه حكيم سبزواري در سال اول 98-1397 تشكيل دادند (7248 نفر). براي انتخاب نمونه، از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه اي استفاده شد و تعداد 376 نفر (216 دختر و 160 پسر) انتخاب شد. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه تكانشگري، مقياس استعداد اعتياد، پرسشنامه خودكارآمدي و مقياس شيوه هاي فرزندپروري بود. براي تحليل داده ها از روش معادلات ساختاري استفاده شد. يافته ها:­ شاخص هاي برازش مدل پژوهش در وضعيت مطلوب قرار داشتند. خودكارآمدي و سبك هاي فرزندپروري اثر مستقيم معني داري بر گرايش به مصرف مواد مخدر در دانشجويان داشتند. همچنين، تكانشگري توانست بين متغيرهاي سبك هاي فرزندپروري و گرايش به مواد مخدر و بين خودكارآمدي و گرايش به مواد مخدر نقش ميانجي ايفا كند. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاكي از برازش مناسب مدل مفهومي پژوهش بود. پيشنهاد مي شود در شناسايي و تجزيه وتحليل اختلالات باليني از جمله وابستگي به مواد، به نقش تكانشگري، خودكارآمدي و سبك هاي فرزندپروري توجه شود.

Objective: The aim of this study was to investigate the relationship between parenting styles and self-efficacy with drug use tendencies and considering the mediating role of impulsivity. Method: The research method was descriptive-correlation of structural equations. The statistical population of the study consisted of students of Hakim Sabzevari University in the first semester of 2018-2019 (7248 people). To select the sample, stratified random sampling method was used and 376 people (216 girls and 160 boys) were selected. The research tools included impulsivity questionnaire, addiction scale, self-efficacy questionnaire and parenting practices scale. Structural equation method was used to analyze the data. Results: Fit indicators of the research model were in good condition. Self-efficacy and parenting styles have a significant effect on drug addiction in students. Impulsivity was also able to mediate between the variables of parenting styles and drug addiction and between self-efficacy and drug addiction. Conclusion: The research findings indicated a good fit of the conceptual model of the research. It is suggested to pay attention to the variables of impulsivity, self-efficacy and parenting styles in identifying and analyzing clinical disorders, including substance dependence parenting styles in identifying and analyzing clinical disorders such as drug dependence.