رابطه اخلاق و سياست از ديدگاه حضرت علي عليه السلام

فاقد عنوان لاتين

اين تحقيق در پي پاسخ به اين سئوال اصلي است كه نگرش ديدگاه حضرت علي (ع) در خصوص رابطه ي اخلاق و سياست چيست و چه الگويي را ارائه مي دهد؟ از ديدگاه حضرت علي (ع) اخلاق و سياست ارتباط تنگاتنگي داشته اند، به گونه اي كه سياست مبتني بر اخلاق الگوي ارائه شده از سوي امام مي باشد. اين تحقيق داراي چهار قسمت مي باشد. در قسمت اول به ضرورت بحث و مفهوم لغوي و اصطلاحي واژگان اخلاق، سياست، حكومت و.... پرداخته شده است. در قسمت دوم اصول اخلاقي كه حاكم بر سياست هستند؛ شامل : 1- صداقت و راستي و نفي حيله و نيرنگ 2- پرهيز از غرور و خودخواهي 3- پاي بندي به عهد و پيمان 4- حفظ وحدت 5- رازداري و خطاپوشي مي باشند بررسي مي شوند، كه نهايتاً متوجه مي شويم حضرت علي ( ع) ارزش ويژه اي براي اين اصول قائلند كه اگر اين اصول نباشد، اصل قدرت و حكومت براي ايشان فاقد ارزش مي شود. در قسمت سوم اخلاق در سياست داخلي و مواجهه با مردم بررسي مي شود كه مهمترين آنها تقدم اصل شايسته سالاري و رعايت عدالت و مساوات ميان مردم است. از نظر امام علي ( ع) مردم بايد آزادانه در حكومت مشاركت كنند و حاكم حق ندارد مستبدانه بر مردم حكومت كند. تمسك به راههاي نادرست براي تحكيم پايه هاي قدرت و خشونت و خونريزي به شدت از سوي امام مذموم شمرده مي شود. در قسمت چهارم به ضرورت اصول اخلاقي در سياست خارجي و روابط بين الملل اشاره مي شود. حضرت علي ( ع) نه تنها در سياست داخلي، بلكه در سياست خارجي و مواجهه با دشمنان نيز پاي بند به اصول اخلاقي هستند. هيچ زماني ايشان شروع كننده جنگ نبودند و زماني هم كه ناچار به جنگ بودند بارها به افشاگري و دعوت دشمنان به خحق مي نمودند و زماني كه مدارا و دعوت به حق ثمري نداشت شمشير مي كشيدند. در جنگ نيز پاي بند به مسائل اخلاقي از جمله : مصونيت سياسي فرستادگان دشمن، رفتار نيك با بازماندگان، دعا هنگام جنگ و شروع جنگ در بعد ظهر و.... بودند.

فاقد چكيده لاتين