بررسي تاثير بلندمدت نابرابري توزيع درآمد بر مخارج آموزشي دولت در اقتصاد ايران: شواهد جديد از الگوي خودرگرسيون با وقفه‌هاي گسترده (ARDL)

The Effect of of Income Distribution Inequality on Government Education Expenditure in Iran's Economy: New Evidence from an ARDL Approach

نابرابري توزيع درآمد يكي از مهم‌ترين مسائل جامعه بشري است كه از زمان آدام اسميت و با پيدايش علم اقتصاد مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفته است. يكي از مهم‌ترين وظايف اقتصادي دولت‌ها، كاهش نابرابري توزيع درآمد به شمار مي‌آيد. دولت‌ها مي‌توانند مشكل نابرابري توزيع درآمد را با به‌كارگيري روش‌هاي نظري و عملي در جامعه كاهش دهند. يكي از راهكارهاي كاهش نابرابري توزيع درآمد در جامعه مخارج آموزشي دولت است. هدف اين پژوهش بررسي اثر بلندمدت بين نابرابري توزيع درآمد و مخارج آموزشي دولت در اقتصاد ايران با بهره‌گيري از روش الگوي خود رگرسيوني با وقفه‌هاي گسترده (ARDL) طي دوره 1398- 1366 است. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه با افزايش يك درصد در توليد ناخالص داخلي (GDP)، نسبت مخارج آموزشي دولت به توليد ناخالص داخلي(GDP) 79/3 درصد افزايش پيدا كرده است و با افزايش يك واحد در شاخص نابرابراي توزيع درآمد (ضريب جيني)، نسبت مخارج آموزشي دولت به توليد ناخالص داخلي(GDP)58/8 درصد افزايش پيدا كرده است. اين نتيجه مي‌تواند شاهدي از صدق تئوري راي دهنده ميانه ملتزر و ريچارد (1981) در بخش مخارج آموزشي دولت در ايران باشد. به اين مفهوم كه احتمالا به دليل فشارهاي سياسي كه براي توزيع مجدد درآمد بر دولت وارد شده است، با افزايش نابرابري توزيع درآمد، مخارج آموزشي دولت افزايش يافته است.

Income distribution is one of the most important issues in humans Inequality society that has been considered by economists since the time of Adam smith an‎d with the advent of economics. One of the most important economics tasks is to control the inequality of income distribution. Governments can reduce the problem of income inequality by using theoretical and practical methods in society. Expenditures in the Iranian economy using the method of Autoregerssive Distributed Lag (ARDL) during the period 1987-2019. The research results indicate that with %1 increase in GDP government education expenditures increase in GDP to %3/79. With the increase of an unequal unit for income distribution (Gini coefficient) the ratio of government education expenditures to gross domestic product GDP increases by %8.58 per cent. This result could be evidence of the Validity of the theory between Milters an‎d Richard (1981) in government education Spending. In the sense that possibly due to the political pressures on the government to redistribute revenue government education spending has increased as income inequality has increased. With the increase of one unit of human Capital (literacy rate) government education expenditures in gross national product GDP %14 percentage decrease. As the number of students increases by one million, the ratio of government education expenditures to gross domestic product (GDP) increases by % 6/75 Per cent. With a one percent increase in the Democracy Index, government education expenditures increase by 0.11 percent of gross domestic product (GDP). With the increase of one unit of human capital (literacy rate), government education expenditures in gross domestic product (GDP) 0/014 The percentage decreases.