شناسايي ماهيّت داده شخصي و جستجوي بستر حقوقي مناسب جهت حمايت از آن در نظام حقوقي ايران

Identify the Nature of Personal Data and Search for a Suitable Legal Framework to Support it in the Iranian Legal System

افراد در بسترهاي مختلفي از داده‌هاي شخصي خود استفاده مي‌كنند. در واقع بايد گفت كه استفاده از داده‌هاي شخصي اجتناب ‌ناپذير است. از طرف ديگر، حفاظت از داده‌هاي شخصي يكي از حقوق شهروندي است و بايد به ‌طور قانوني از داده‌هاي شخصي حمايت شود. چنين حفاظت قانوني به ‌طور كامل، توسط مقرّرات عمومي حفاظت از داده (GDPR) حاصل ‌شده است. اين مقرّرات اروپايي، جامع‌ترين بستر قانوني در خصوص حفاظت از داده‌ شخصي است. عليرغم اهميّت حفاظت از داده‌ شخصي، بسياري از كشورها هنوز سند قانوني مستقلّ در اين خصوص ندارند يا هنوز پيش نويس سندهاي خود را نهايي نكرده‌اند. ايران نيز يكي از اين كشورهاست كه سند قانوني مصوّبي در اين خصوص ندارد، بدين علّت پژوهش حاضر به دنبال معرّفي بستر حقوقي مناسب جهت حمايت از داده شخصي در نظام حقوقي ايران و شناسايي ماهيّت داده‌ شخصي براي تبيين چنين بستري است. در اين خصوص بايد گفت كه ماهيّت داده‌ شخصي، ماهيّتي ويژه است و بالتّبع حقّ بر داده‌ شخصي نيز خاصّ است.

People use their personal data in different contexts, the use of personal data is inevitable. On the other hand, the protection of personal data is a citizenship right and personal data must be legally protected. Such legal protection is fully achieved by the General Data Protection Regulation (GDPR). This European regulation is the most comprehensive legal framework for the protection of personal data. Despite the importance of personal data protection, many countries do not yet have an independent legal document in this regard or have not yet finalized their draft documents, Iran is also one of these countries that does not have an approved legal document in this regard. Therefore, the present article seeks to introduce a suitable legal framework for the protection of personal data in the Iranian legal system and identify the nature of personal data. The nature of personal data and the right to personal data is special.