مقايسه‌‌ اثر شناي ميان مدت و بلند مدت بر بيان ژن MEF2c بطن چپ موش‌‌هاي صحرايي نر

Comparison of the effect of medium and long-term swimming on the left ventricular MEF2c gene expression in male rats

زمينه و هدف: فعاليت بدني تغييرات ساختاري و عملكردي در قلب به‌ويژه بطن چپ ايجاد مي‌‌كند كه به‌شدت و مدت ورزش بستگي دارد. پژوهش حاضر اثر مدت‌زمان شنا را بر بيان ژن هيپرتروفي، عامل‌‌ افزايش ‌دهنده‌ ‌‌ميوسيت 2c (MEF2c) بطن چپ موش‌‌هاي صحرايي نر بررسي مي‌‌نمايد. روش تحقيق: تعداد 18سر موش نر (20±200 گرم) به سه گروه كنترل، شناي ميان‌مدت و بلندمدت تقسيم شدند. گروه‌‌هاي تمريني (10 هفته و 5 روز در هفته) در آب 2±28 درجه شنا كردند. در هر جلسه گروه ميان‌مدت يك ساعت و گروه بلندمدت از هفته‌‌ پنجم تا دهم سه ساعت شنا كردند. براي سنجش بيان ژن MEF2c از روش Real-time PCR استفاده شد. نتايج با استفاده از روش تحليل واريانس يك‌‌طرفه و آزمون تعقيبي توكي در سطح معني‌‌داري 0/05>p استخراج گرديد. يافته‌‌ها: نتايج نشان داد كه 10 هفته تمرين شنا در هر دو گروه تمريني در مقايسه با گروه كنترل، منجر به كاهش بيان ژن MEF2c (p=0/001) مي شود. به‌علاوه، وزن قلب و نسبت وزن قلب/ سطح روية بدن در گروه شناي ميان‌مدت و بلند‌‌مدت در مقايسه با گروه كنترل؛ افزايش معني داري (0/05>p) پيدا كرد. نتيجه‌‌گيري: تمرين شناي به اجرا درآمده توانست بيان ژن MEF2c مرتبط با هايپرتروفي بطن چپ را كاهش دهد و زمينه را براي فعاليت عوامل مرتبط با هايپرتروفي مهيا ‌‌سازد. ازاين‌رو انجام اين تمرينات به ويژه شناي طولاني‌مدت را مي‌‌توان به‌عنوان مدلي براي بهبود عملكرد قلب توصيه نمود.

Background and Aim: Physical activity causes structural and functional changes in the heart, especially the left ventricle, which depends on the intensity and duration of exercise. The present study investigated the effect of swimming duration on the expression of the hypertrophy gene, the growth factor of myocyte 2c (MEF2c) in the left ventricle of male rats. Materials and Methods: Eighteen male rats (200 ±20 g) were divided into three groups: control, medium and long term swimming. Exercise groups (10 weeks and five days a week) swam in 28 ±2 degrees water. During each session, the intermediate group swam for one hour and the long-term group after the fifth week to the last week swam for three hours. Real-time PCR was used to measure the expression of MEF2c gene. Differences were determined by one-way ANOVA method and group comparisons were determined by Tukey post hoc test at the significance level of p≤0.05. Results: The results showed that 10 weeks of swimming training in both training groups compared to the control group, significantly decreased the MEF2c gene expression (p=0.001). In addition, heart weight and heart weight / body surface area ratio in the swimming group medium and long term compared to the control group; were significantly Increased (p<0.05). Conclusion: Swimming training can reduce the expression of MEF2c gene associated with left ventricular hypertrophy and pave the way for the activity of factors associated with hypertrophy. Therefore, swimming trainings especially long-term exercise, can be recommended as an convenient model for improving of heart function.