عنوان مقاله :
زن در انديشۀ موسي دلئون و ياكوب بومه
عنوان به زبان ديگر :
No title
پديد آورندگان :
رحيمي فر، عمران دانشـگاه آزاداسلامي واحـدتهـران مركـزي - دانشكده ادبيات و علـوم انسـاني - گروه اديان و عرفان، تهران، ايران , قنبري، بخشعلي دانشـگاه آزاداسلامي واحـدتهـران مركـزي - دانشكده ادبيات و علـوم انسـاني - گروه اديان و عرفان، تهران، ايران , عدلي، محمدرضا دانشـگاه آزاداسلامي واحـدتهـران مركـزي - دانشكده ادبيات و علـوم انسـاني - گروه اديان و عرفان، تهران، ايران
كليدواژه :
زن , يهوديت , مسيحيت , موسي دلئون , ياكوب بومه
چكيده فارسي :
جايگاه زن در انديشۀ يهود، پست‌تر از مرد و عامل گناه است؛ زنان، گناه و تبليس را از حوا ارث برده و گناه كارند، اجازۀ فعاليت اجتماعي ندارند و كمال شان تشويق شوهر و فرزند به آموزش تورات است. در مسيحيت با وجودي كه زن و مرد نزد مسيح(ع) يكسان بودند ولي شاگردانش نظر مساعد به زن نداشته و از خلقت تبعي حوا و گناه او سخن گفته‌اند. به‌دليل اهميت شناخت مقام زن در اديان، بنا شد به روش‌توصيفي و مقايسه‌اي، جايگاه زن در انديشۀ دوعارف بزرگ‌يهودي و مسيحي، موسي دلئون و ياكوب بومه را واكاوي كنيم. آن‌ها نظراتي مطرح كرده‌اند كه نيازمند تحليل است. دلئون اختلال در آفرينش را به‌دليل دور شدن خدا و ملكه ميداند اما در نهايت به‌واسطۀ توبه، رياضت و انجام مناسك، جدايي به هماهنگي تبديل و باعث هماهنگي جهان مي‌شود، با كامل شدن زن، مرد هم كامل شده و باعث تكامل‌عوالم علوي مي‌شود. رابطۀ زن و مرد باعث پايداري ايمان و عاملي است كه حضور الهي (شخينه) آن‌ها را ترك نكند. بومه پست‌تر بودن زن از مرد را رد مي‌‌كند. او زن را موجودي ميداند كه از ماهيت آدم ساخته شده و مي‌‌تواند به كمال برسد تا تصوير خدا باشد، به‌عقيدۀ بومه در عمل زناشويي واكنشي الهي صورت مي‌گيرد، اما تأثيرات ديگري نيز وجود دارد كه از جنبۀ زميني و شيطاني ناشي مي‌شود.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
مطالعات عرفاني
