عنوان مقاله :
نگاهي جامعه‌شناختي و عرفاني به گستره و زمينه‌هاي بدبيني در مثنوي
عنوان به زبان ديگر :
No title
پديد آورندگان :
دشتي، محمد دانشگاه سلمان فارسي - گروه زبان و ادبيات فارسي كازرون , حسيني، اسما دانشگاه سلمان فارسي كازرون، كازرون، ايران , احساني اصطهباناتي، محمد امين دانشگاه شهيد باهنر كرمان، كرمان، ايران
كليدواژه :
بدبيني , جامعه‌شناسي تاريخي , زمينه‌هاي ايجاد بدبيني , مثنوي مولانا
چكيده فارسي :
بدبيني يكي از كليدواژه‌هاي مهم در فلسفه، روانشناسي و جامعه‌شناسي است كه خود، محصول زمان، مكان، شرايط سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي جامعه است. مولانابه‌عنوان شاعري عارف و منتقدي اجتماعي كه به تعالي روح و انديشۀ انساني نظر دارد، همواره مي‌كوشد تا در قالب مصلحي اجتماعي، به نقد جامعه و اوضاع و احوال پيرامون خويش بپردازد. در عصر و زمانۀ مولانا، مشكلات و مصائب سياسي و فرقه‌اي، آشوب‌هاي ناشي از حملۀ مغول، سلطۀ زاهدان و صوفيان دغل‌كار و قاضيان رشوه‌گير، همه و همه، سبب شده است كه مولوي نه به‌عنوان شخصي بدبين و منفي‌نگر از لحاظ روانشناسي (پارانوييد)، بلكه در هيئت منتقدي واقع‌بين، فساد و تباهي جامعۀ خويش را به تصوير بكشد. در اين پژوهش، نگاه مولانا را به هريك از عوامل زمينه‌ساز بدبيني، از منظرجامعه‌شناختي و عرفاني مورد توجه قرار خواهيم داد. نتايج اين جستار كه با رهيافتي توصيفي‌تحليلي به مطالعۀ مثنوي معنوي پرداخته است، نشان مي‌دهد كه مولانا به بسياري از پديده‌هاي اجتماعي و سياسي و مذهبي عصر خويش، اعم از حاكمان و شاهان، زاهدان رياكار و صوفيان و ديگر اقشار جامعه، ديد بدبينانه‌اي دارد كه البته با توجه به شرايط جامعه در آن روزگار، طبيعي به نظر مي‌رسد.
چكيده لاتين :
No abstract
عنوان نشريه :
مطالعات عرفاني
