چكيده فارسي :
رشد اقتصادي به عنوان يكي از مهمترين اهداف كلان اقتصادي همواره در كانون توجه اقتصاددانان، سياستمداران و سياستگذاران قرار دارد. لذا شناسايي عوامل مؤثر بر تحريك، تقويت و تسريع رشد اقتصادي داراي ضرورت و اهميت ويژهاي است. از جملهي اين عوامل ميتوان به صادرات اشاره كرد كه از ديرباز نقش بيبديلي را در رشد اقتصادي كشورها ايفا كرده است. در اين مطالعه از طريق ترسيم درخت تصميمگيري به شناخت موانع مقيدكنندهي رشد مبتني بر صادرات در ايران پرداخته ميشود. نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه در بحث رقابت ناپذيري قيمتي، موانع مقيدكننده شامل ريسكهاي خرد (فساد بالا)، ريسكهاي كلان (كسري بودجه‌ي بالا) و بالابودن هزينههاي توليد (بهرهوري پايين نيرويكار) است. در بحث اندك بودن كشش درآمدي تقاضاي كالاهاي صادراتي، موانع مقيدكننده شامل كيفيت پايين كالاهاي صادراتي (ضعف تكنولوژي)، ارزش افزودهي نازل كالاهاي صادراتي (ضعف نهادي و اندك بودن اندازهي بازار) است. علاوه‌براين با توجه به نتايج بدست آمده رقابت ناپذيري قيمتي در قياس با اندك بودن كشش درآمدي تقاضاي صادرات به عنوان مانع اصلي اندك بودن صادرات غيرنفتي در ايران شناخته ميشود.
چكيده لاتين :
Economic growth, as one of the most important macroeconomic goals of the nations has always been at the center of the attention of economists, politicians, and policymakers. Hence, identifying the factors stimulating, improving, and accelerating it, is of special importance and necessity. Among the factors, exports have played a very critical role in economic growth of countries. In this article, applying the method of decision tree diagnosis, the binding constraints of export led growth in Iran are identified. The results show that as long as the price non-competitiveness is concerned, the binding constraints include micro risks (high corruption), macro-risks (high budget deficit), and high costs of production (low labor productivity). Concerning the low income elasticity of demand for exports, the binding constraints include low quality of export products (low technology) and low value added of export commodities (weak institutions and small market size). In addition to this, the results show that the non-competitiveness of prices, as compared to low income elasticity of demand for exports, is recognized as the main (or binding) constraint of Iran's exports.
