مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - شوراي امنيت سازمان ملل متحد و جايگاه زنان در فرآيند صلح سازي؛ مطالعه موردي عراق

چكيده فارسي :

جنگ، سياست‌هاي فرقه‌اي و فساد اداري كشورهاي بسياري را در خاورميانه تضعيف كرده است. كمبود منابع، ارائه خدمات ضعيف و فقدان يا ضعف موسسات حامي موجب گسترش اختلافات خشونت‌آميز در سطح جامعه مي‌شود و از زنان نه تنها به‌عنوان قربانيان هميشگي ياد مي‌شود بلكه از آنها به‌عنوان ابزار جنگي استفاده مي‌گردد. شوراي امنيت سازمان ملل متحد از سال 2000 با صدور قطعنامه 1325 موضوع «زنان، صلح و امنيت» را در دستور كار خود قرار داد و با حفظ اين دستوركار در قطعنامه‌هاي 1820، 1888، 1889، 1960، 2106، 2122 و به‌طور ويژه در قطعنامه 2242 به موضوع زنان و مقابله با تروريسم و افراط‌گرايي پرداخت. تاكيدات مكرر شورا زمينه را براي تلاش زنان به‌ منظور مقابله با جنايات و حل درگيري‌ها در جوامع افزايش داد. بر مبناي قطعنامه 1325 شوراي امنيت، برنامه اقدام ملي عراق از فوريه سال 2014 آغاز شد و عراق اولين كشور خاورميانه‌اي است كه آن را تصويب كرد. سؤال اصلي مقاله حاضر آن است كه چگونه تلاش‌هاي شوراي امنيت بر نقش زنان در حفظ صلح در كشور عراق تأثير گذاشته است؟ در پاسخ، اين فرضيه با روش تكويني بررسي مي‌شود كه شوراي امنيت از طريق جريانسازي جنسيتي به پايان دادن به مصونيت مرتكبين خشونت‌هاي جنسي، مجازات مجرمين، جبران خسارت قربانيان توسط دولت‌ و ايجاد فرآيندهاي مسئوليت‌ پذيري در قبال چنين جرائمي ياري رسانده است.