دقت اندازه‌گيري طول كاركرد كانال انحنادار در راديوگرافي ديجيتال و راديوگرافي بر پايه‌ي فيلم

مقدمه: رايج‌ترين روش‌ها براي تعيين طول كاركرد كانال دندان، راديوگرافي ديجيتال و بر پايه‌ي فيلم هستند. هدف اين مطالعه، مقايسه‌ي تعيين طول كاركرد كانال‌هاي داراي انحنا با استفاده از راديوگرافي ديجيتال و بر پايه‌ي فيلم بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه‌ي مداخله‌اي تجربي، شامل 40 دندان با كانال‌هاي انحنادار بود كه در دانشكده‌ي دندان‌پزشكي دانشگاه علوم پزشكي اصفهان انجام شد. پس از تهيه‌ي حفره‌ي دسترسي، مشاهده‌ي مستقيم نوك فايل در آپكس دندان، طول واقعي را تعيين‌كرد. دندان‌ها در آكريل مانت شدند. انحناي كانال بر اساس روش اشنايدر و با استفاده از نرم‌افزار راديوگرافي ديجيتال محاسبه شد. تصاوير با استفاده از فيلم E-speed و سنسورهاي ديجيتال تهيه شدند. تعيين طول در فيلم راديوگرافي با استفاده از فايل از پيش انحنا داده شده، انجام شد. در راديوگرافي ديجيتال، خط‌كش ديجيتال با سه و شش كليك استفاده گرديد. داده‌ها با استفاده از Repeated Measure Analysis، Paired t-test و Intraclass Correlation Coefficient آناليز شدند. سطح معني‌داري همه‌ي آزمون‌ها، 0.001 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: تمام روش‌ها، مقاديري بالاتر از طول واقعي داشتند، اما اين تفاوت‌ها معني‌دار نبودند (0.001 p value). آزمون Paired t-test نشان داد كه روش‌هاي مورد مطالعه با يكديگر تفاوت چشمگيري ندارند (0.001 p value). نتيجه‌گيري: با توجه به مزاياي متعدد سيستم ديجيتال نسبت به راديوگرافي بر پايه‌ي فيلم، سيستم ديجيتال براي تعيين طول كاركرد كانال‌هاي انحنادار ارجح است.