بررسي ميزان آگاهي والدين از چگونگي مواجهه‌ي فوري با صدمات دنداني در شهر زنجان

مقدمه: مواجهه و مديريت صحيح و درست دندان خارج شده از ساكت، براي اطمينان از پروگنوز طولاني‌مدت آن ضروري است. هدف از اين مطالعه، بررسي آگاهي والدين در رابطه با دندان آسيب ديده و بيرون افتاده و درمان فوري آن‌ها در كودكان 6-12 ساله در شهر زنجان را، به كمك پرسش‌نامه‌ي اطلاعاتي استاندارد، هدف قرار داد. مواد و روش‌ها: تعداد 19 مدرسه‌ي ابتدايي دخترانه در قالب يك مطالعه‌ي توصيفي- مقطعي در سال 1397، از كل مناطق شهر زنجان به روش سيستماتيك دايره‌اي انتخاب گرديد. پرسش‌نامه‌اي 23 سؤالي در بين تمام پايه‌هاي اول تا ششم، به منظور ارزيابي ميزان آگاهي والدين از نحوه‌ي مواجهه با صدمات دنداني در اين مدارس پخش گرديد. از نيمي از كودكان خواسته شد تا پرسش‌نامه را به پدر و بقيه به مادر خود تحويل دهند. پرسش‌نامه‌ها در روز بعد توسط معلمان و معاونين جمع‌آوري شد، كه در نهايت 635 پرسش‌نامه قابل بررسي بودند. جهت آناليز داده‌ها از آزمون آماري Chi-square استفاده گرديد. سطح معني‌داري، 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: 44.6 درصد والدين مواجهه‌ي قبلي با صدمات دنداني داشته‌اند و 71.9 درصد، دندان بيرون افتاده از ساكت را غير قابل نگهداري اعلام كردند. بيش از 50 درصد، در صورت مشاهده‌ي لقي و خون‌ريزي همراه با كوفتگي، شكستگي تاج و دندان جابه‌جا شده، به دندان‌پزشك مراجعه مي‌كنند. 92.9 درصد والدين علاقه‌مندي خود را نسبت به آموزش‌هايي جهت كسب اطلاعات بيشتر در رابطه با نحوه‌ي مواجهه با صدمات دنداني اعلام كردند. نتيجه‌گيري: والدين با تحصيلات ديپلم و دانشگاهي، اطلاعات بيشتري را در رابطه با تروما و اوالژن داشتند. بيشتر والدين نسبت به محيط حد واسط مناسب نسبت به محل دندان آگاهي نداشته و عموم والدين دندان خارج شده از ساكت آلوئولي را غير قابل نگهداري اعلام كردند.